Onderzoekers van de University of California, Santa Cruz (UC Santa Cruz) hebben zelfconsistente modellen van het binnenste van de zon ontwikkeld, die de dynamiek van de tachocline blootleggen. Deze cruciale laag, gelegen tussen de stralingszone en de convectiezone, speelt een sleutelrol in het beïnvloeden van de magnetische eigenschappen van de zon en wordt verondersteld de oorzaak te zijn van zonneverschijnselen zoals zonnevlammen en coronale massa-ejecties. De resultaten van dit onderzoek zijn gepubliceerd in The Astrophysical Journal Letters.
Het team van UC Santa Cruz, onder leiding van Loren Matilsky, gebruikte NASA's Pleiades supercomputer om simulaties te creëren die spontaan een tachocline vormden zonder dat dit expliciet geprogrammeerd was. Dit doorbraakonderzoek suggereert dat het complexe samenspel van krachten binnen de zon op natuurlijke wijze leidt tot de vorming van deze laag. Een belangrijke bevinding is de mogelijke synergie waarbij het magnetische veld, gegenereerd door de zonne-dynamo, verantwoordelijk zou kunnen zijn voor het behoud van de nauwe structuur van de tachocline, een fenomeen dat voorheen onverklaard bleef.
Het nauwkeurig modelleren van de tachocline is essentieel voor het voorspellen van zonneactiviteit die van invloed kan zijn op aardse systemen, zoals energienetwerken en satellietcommunicatie. Zonnevlammen en coronale massa-ejecties kunnen straling en energetische deeltjes uitstoten die radiosignalen kunnen verstoren en satellieten kunnen beschadigen. Het begrijpen van de rol van de tachocline bij het genereren van magnetische velden biedt niet alleen verbeterde voorspellingsmogelijkheden voor zonneactiviteit, maar werpt ook licht op de magnetische eigenschappen van andere sterren, wat cruciaal is voor het beoordelen van de potentiële bewoonbaarheid van exoplaneten.
Dit onderzoek, een onderdeel van het COFFIES DRIVE Science Center, draagt bij aan een dieper begrip van de interne dynamiek van de zon en de mechanismen achter de zonne-dynamo. De bevindingen dagen eerdere aannames uit en bieden een meer geïntegreerde kijk op hoe het magnetische veld van de zon wordt gegenereerd en onderhouden, met implicaties die reiken tot buiten ons eigen zonnestelsel.