Archeologische opgravingen in de oude stad Sagalassos in het zuidwesten van Turkije werpen licht op het dagelijks leven van zijn inwoners. Vooral opmerkelijk is het goed bewaarde Romeinse openbare badcomplex, daterend uit de tijd van keizer Augustus (eind 1e eeuw v.Chr. – begin 1e eeuw n.Chr.). Het badcomplex heeft een oppervlakte van 32,5 × 40 meter, en de oorspronkelijke muren waren tot 8,5 meter hoog.
Onderzoek van de badruimtes, inclusief de zwembaden en badkuipen, onthulde sporen van olijfolie en cosmetische producten. Chemische analyses van marmeren fragmenten toonden aan dat deze materialen waarschijnlijk werden gebruikt voor lichaamsreiniging, massages en huidverzorging. Wetenschappers veronderstellen dat deze praktijken de gebruikelijke Romeinse badrituelen weerspiegelen, hoewel er geen directe schriftelijke bevestiging is voor Sagalassos.
Het complex diende niet alleen voor wassen, maar ook als gezondheids- en sociaal centrum. Bezoekers brachten waarschijnlijk hun eigen flesjes met oliën of cosmetica mee en bewogen zich door de verschillende ruimtes van het complex om te baden, te ontspannen en sociaal contact te hebben. Analyse van de afwateringskanalen maakt het volgens archeologen mogelijk de bewegingsroutes van de bezoekers te reconstrueren. De vondst van een haarspeld wijst erop dat ook vrouwen en kinderen het bad op bepaalde tijdstippen gebruikten.
Professor archeologie Jeroen Poblome van de KU Leuven benadrukte dat het badcomplex voor zijn tijd zeer groot was en toegankelijk voor alle sociale groepen, wat de sociale integratie in Romeinse openbare baden onderstreept. Hij merkte ook op dat het bad een sociale ruimte voor mensen was. Naast het gebruik voor reiniging en rituele baden, bezochten mensen het voor sociaal contact, ontspanning en statusvertoon.
De architectonische kenmerken van het complex tonen het hoge niveau van Romeinse techniek: het badcomplex had kamers met heet, warm en koud water, vloerverwarming (hypocaustum) en een uitgebreid netwerk van waterkanalen. De rijke afwerking met marmer en het symmetrische ontwerp weerspiegelen de esthetiek van de Romeinse architectuur en geavanceerde stedelijke planning.
Onderzoeken in Sagalassos richten zich niet alleen op grote historische gebeurtenissen, maar ook op het reconstrueren van het dagelijks leven van de inwoners. In vergelijking met andere regio's van het Romeinse Rijk, waar parasieten en ziektes veel voorkwamen, hadden de inwoners van Sagalassos minder van deze problemen, waarschijnlijk dankzij hun hoge hygiëneniveau en regelmatige bezoeken aan baden. Dit kan hebben bijgedragen aan een iets hogere gemiddelde levensverwachting, hoewel er geen directe statistische gegevens beschikbaar zijn.
De vondsten in het badcomplex verschaffen waardevolle informatie over de dagelijkse praktijken van de Romeinen, inclusief persoonlijke verzorging, schoonheidsrituelen en de integratie van hygiëne in het sociale leven van de stad. Ze tonen hoe huiselijke gewoonten en cultuur het dagelijks leven van de inwoners van Sagalassos vormgaven.