In september 2025 is nabij de Libanese stad Barus een opmerkelijke archeologische vondst gedaan: de ontdekking van een verborgen piramide die naar schatting 2300 jaar oud is. Deze ontdekking biedt een fascinerend nieuw venster op het verleden van de regio.
Moderne technieken, zoals magnetisch onderzoek, werden ingezet om een gebied van drie hectare rondom de piramide in kaart te brengen. Dit geavanceerde onderzoek, dat variaties in het aardmagnetisch veld meet om archeologische resten te lokaliseren, onthulde de aanwezigheid van muren, diverse ruimtes en een kamer. Deze bevindingen suggereren dat de piramide deel uitmaakte van een groter complex dat mogelijk verband hield met agrarische activiteiten en opslag, wat wijst op een geïntegreerde rol in de lokale economie. Het magnetisch onderzoek, dat afwijkingen in het aardmagnetisch veld detecteert die door menselijke activiteit worden veroorzaakt, is een waardevolle methode gebleken om dergelijke verborgen structuren bloot te leggen.
De piramide bevindt zich in de buurt van de Nahr Souss, een rivier die door de regio Barus stroomt. De constructie is opgebouwd uit blokken steen, afkomstig uit lokale steengroeven. De oudste lagen van de piramide dateren uit de oudheid en reiken tot het Byzantijnse tijdperk. De gevonden materialen, waaronder grote opslagkruiken en Romeins aardewerk, wijzen op de economische betekenis van de piramide in de regio. De bouw en locatie van de piramide lijken te zijn verbonden met de cyclische aard van de zee, gezien de historische rol van kustlocaties in maritieme activiteiten en landbouw.
De groeiende populariteit van Barus als toeristische bestemming, met een toename van nieuwe bouwprojecten en kortetermijnverhuur in archeologische zones, benadrukt de noodzaak om cultureel erfgoed te beschermen. Dit fenomeen, waarbij historische landschappen zoals de Asawir en landbouwsystemen zichtbaar worden te midden van moderne ontwikkelingen, onderstreept de uitdagingen bij het bewaren van het verleden in een veranderende wereld. Hoewel magnetische surveys verschillende anomalieën hebben aangetoond, vereist de volledige omvang van de piramide nog verdere bevestiging.
Een verkennende opgraving nabij de piramide heeft een externe structuur aan het licht gebracht die qua ontwerp overeenkomt met de hoofdpiramide, wat duidt op een gedeelde architectonische stijl. Onderzoekers stellen voor om toekomstige studies te verrijken met een combinatie van magnetisch onderzoek en grondradar (GPR) voor nog nauwkeurigere resultaten. Een gerichte opgraving op de locaties van de piramide kan meer duidelijkheid verschaffen over de ontwikkeling, gebruiksperiodes en evolutie van de functies van de piramide door de eeuwen heen.
Deze ontdekkingen bieden niet alleen een nieuw perspectief op de levenswijze van oude kustgemeenschappen in Barus, maar benadrukken ook het belang van het behoud van het historische spoor te midden van hedendaagse uitdagingen. De historische context van Libanon, rijk aan Fenicische, Romeinse en Byzantijnse invloeden, biedt een vruchtbare bodem voor dergelijke archeologische verkenningen.