Wetenschappers van de Georgia State University hebben met succes een oeroud gen, genaamd uricase, gereactiveerd dat miljoenen jaren geleden verloren ging. Deze doorbraak, mogelijk gemaakt door CRISPR-genbewerking, leidde tot een significante verlaging van urinezuurniveaus in menselijke levercellen. Dit opent veelbelovende mogelijkheden voor de behandeling van jicht en gerelateerde leveraandoeningen.
Jicht is een pijnlijke vorm van artritis veroorzaakt door de opbouw van urinezuurkristallen in gewrichten. Verhoogde urinezuurniveaus worden ook in verband gebracht met nier- en leverziekten, aangezien mensen het enzym uricase missen dat verantwoordelijk is voor de metabolisering ervan. De onderzoekers hebben een voorouderlijke versie van het uricase-gen, verloren tussen 20 en 29 miljoen jaar geleden, gereconstrueerd en geïntroduceerd in menselijke levercellen. De resultaten toonden een aanzienlijke daling van de urinezuurniveaus en voorkwamen fructose-geïnduceerde vetophoping in deze cellen.
Deze aanpak biedt een alternatief voor huidige therapieën, die mogelijk niet voor alle patiënten effectief zijn en bijwerkingen kunnen veroorzaken. Het reactiveren van het uricase-gen via genbewerking zou de eigen cellen van het lichaam in staat kunnen stellen het enzym te produceren, wat potentiële immuunreacties kan minimaliseren. Toekomstige stappen omvatten studies in diermodellen, gevolgd door klinische proeven bij mensen indien de resultaten positief zijn.
De evolutie heeft ertoe geleid dat mensen het uricase-gen hebben verloren, wat bijdraagt aan hogere urinezuurniveaus vergeleken met andere zoogdieren. Dit verlies wordt in verband gebracht met mogelijke evolutionaire voordelen, zoals betere overleving tijdens perioden van voedselschaarste door efficiëntere vetopslag via fructosemetabolisme. Echter, in de moderne tijd leidt dit tot gezondheidsproblemen zoals jicht en leveraandoeningen. De CRISPR-techniek, die fungeert als een moleculaire schaar, maakt het mogelijk dit oeroude gen te herstellen en de functie ervan in menselijke cellen te herstellen. Er zijn echter nog steeds veiligheidsoverwegingen en ethische discussies rondom genbewerkingstechnologieën die verder onderzoek vereisen voordat deze behandelingen breed kunnen worden toegepast.