Indonesië intensiveert zijn inspanningen om de uitgestrekte zeegrasweiden te beschermen, een cruciale stap in de strijd tegen klimaatverandering. Indonesië beschikt over ongeveer 11,5% van de wereldwijde zeegrasweiden. Deze onderwaterecosystemen staan bekend om hun uitzonderlijke vermogen om kooldioxide (CO2) vast te leggen, tot wel 35 keer efficiënter per vierkante meter dan tropische regenwouden. In 2023 heeft de Indonesische regering een belangrijke stap gezet door 17 zeegrasgebieden aan te wijzen als nationale strategische zones. Dit initiatief, dat zich uitstrekt over talloze eilanden, heeft als doel deze gebieden prioriteit te geven voor soevereiniteit, milieubescherming en erkenning als werelderfgoed.
De economische waarde van deze 'blauwe koolstof'-reserves is aanzienlijk. Potentiële koolstofwaarderingen kunnen variëren van 8 tot 33 dollar per ton CO2e, of oplopen tot $800.000 per vierkante kilometer per jaar voor gedegradeerde habitats. Indonesië werkt aan regelgeving om blauwe koolstof te integreren in de koolstofmarkt, parallel aan strategieën om de gezondheid van zeegras te verbeteren.
Ondanks deze vooruitgang blijven er uitdagingen bestaan. Wetgeving die de vervanging van deze vitale ecosystemen toestaat, vormt een risico. Experts benadrukken de noodzaak van robuuste wettelijke bescherming en transparant bestuur om privatisering te voorkomen en de levensonderhoud van lokale gemeenschappen te waarborgen. Er zijn zorgen dat het concept van 'blauwe koolstof' kan worden gebruikt voor de commercialisering van kust- en mariene gebieden, wat bezorgdheid wekt bij activisten en kustgemeenschappen. De samenwerking met belanghebbenden wordt versterkt, waarbij blauwe koolstof wordt erkend als essentieel natuurlijk kapitaal en de ontwikkeling van beheer- en handhavingsplannen wordt versneld.
De bescherming van zeegrasweiden is niet alleen cruciaal voor klimaatmitigatie, maar ook voor de biodiversiteit en kustbescherming. Zeegras fungeert als een natuurlijke golfbreker, stabiliseert de zeebodem en biedt leefgebied aan talloze mariene soorten. Het behoud ervan draagt bij aan de veerkracht van kustgemeenschappen en ondersteunt lokale visserij-economieën. Wereldwijd gaat jaarlijks ongeveer 7% van de zeegrasweiden verloren, wat overeenkomt met een voetbalveld elke 30 minuten. Indonesië's tropische klimaat, met zijn equatoriale ligging, biedt ideale omstandigheden voor de groei van deze ecosystemen, hoewel regionale verschillen in seizoenen bestaan. Deze inspanningen maken deel uit van de bredere klimaatstrategie van het land, gericht op het bereiken van koolstofneutraliteit tegen 2050.