Een afbeelding van een piramidevormige structuur in Antarctica heeft de sociale media de afgelopen jaren in zijn greep gehouden. Deze intrigerende vorm, die een bijna perfecte geometrie vertoont, voedde theorieën over oude beschavingen of zelfs buitenaardse interventie. Wetenschappelijke duiding heeft deze speculaties echter in een ander daglicht geplaatst: het betreft een zuiver natuurlijk fenomeen.
De formatie bevindt zich in het Ellsworthgebergte, specifiek op de Mount Vinson Massief, de hoogste piek van het continent. De discussie rond de beelden, die al sinds 2016 de ronde doen, is nu door geologie-experts eenduidig verklaard als het resultaat van langdurige, krachtige natuurlijke erosieprocessen. In de poolgebieden is de zogenaamde vorstverwering een zeer effectieve beeldhouwer. Dit proces houdt in dat water in rotsen bevriest en uitzet, waardoor de rots over miljoenen jaren tot deze opvallende, piramideachtige structuur is gevormd.
Dit fenomeen is niet uniek voor Antarctica. Vergelijkbare geologische verschijnselen, zoals de Matterhorn in de Alpen, illustreren hoe de elementen dergelijke scherpe, hoekige vormen kunnen creëren. Deze pieken die boven de ijskap uitsteken, worden in de geologie aangeduid als 'nunataks'. Deze rotsformaties zijn door de eeuwen heen door erosie en andere natuurlijke krachten in hun huidige gedaante gebeiteld.
Glaciologen benadrukken dat de unieke wind- en ijscondities in Antarctica de erosiepatronen kunnen accentueren, wat leidt tot ongewoon scherpe randen die menselijke constructies suggereren. De wetenschappelijke consensus wordt verder versterkt door de ontdekking van een vergelijkbare, hoewel minder bekende, hoekige berg in de Transantarctische Bergen, die eveneens aan glaciale erosie wordt toegeschreven. De vermeende Antarctische 'piramide' is daarmee een prachtig voorbeeld van de vormende kracht van de natuur, een geologisch kenmerk gemodelleerd door erosie over eonen, zonder enig bewijs voor een kunstmatige of buitenaardse oorsprong.