Taalkundigen gingen er meer dan een eeuw van uit dat taalverandering voornamelijk wordt veroorzaakt door fouten die kinderen maken tijdens het leren van taal. Deze visie, die teruggaat tot de 19e-eeuwse taalkundige Henry Sweet, stelde dat talen zonder de imperfecties in de taalverwerving van kinderen niet zouden evolueren. Recent onderzoek suggereert echter dat de taalontwikkeling van volwassenen en adolescenten een veel significantere rol speelt.
Een studie uit 2025, gepubliceerd in *Psychological Science*, analyseerde scripts van bijna 7.000 afleveringen van Amerikaanse kindertelevisie tussen 1960 en 2018. De onderzoekers ontdekten blijvende, bevooroordeelde patronen in hoe mannelijke en vrouwelijke personages worden neergezet via taalgebruik. Dit wijst erop dat het taalgebruik van volwassenen en adolescenten in de media genderstereotypen kan bestendigen en versterken. Dit sluit aan bij breder onderzoek naar genderrepresentatie op televisiezenders, waaruit blijkt dat zenders gericht op mannen vaker een traditioneler en minder gelijkwaardig beeld van gender geven dan zenders gericht op vrouwen. Vrouwen zijn op mannensenders ondervertegenwoordigd en worden stereotyperend neergezet qua leeftijd en beroep.
Een ander belangrijk onderzoek, geleid door Elika Bergelson van Harvard University, gebruikte machine learning om meer dan 40.000 uur aan audio-opnamen van kinderen uit 12 landen en 43 talen te analyseren. De bevindingen toonden aan dat de belangrijkste voorspellers van taalontwikkeling de leeftijd van het kind, klinische factoren en de hoeveelheid spraak waaraan een kind wordt blootgesteld door volwassenen zijn. Dit benadrukt de diepgaande invloed van volwassen taalgebruik op de taalontwikkeling van een kind, wat de traditionele opvatting dat kinderfouten de primaire bron van taalverandering zijn, uitdaagt.
Deze studies onderstrepen het belang van het taalgebruik van volwassenen en adolescenten als drijvende kracht achter linguïstische evolutie. De sociale autoriteit, creatieve expressie en flexibiliteit in interactie van deze groepen maken het mogelijk dat nieuwe linguïstische vormen ontstaan en voortduren. Taal is een dynamisch en evoluerend systeem, en het begrijpen van de factoren die bijdragen aan de verandering ervan is cruciaal voor zowel taalkundig onderzoek als voor de ontwikkeling van effectieve taalonderwijsstrategieën. Door ons te richten op de bredere sociale, historische en interactionele processen die ten grondslag liggen aan het ontstaan en de verandering van taal, kunnen onderzoekers een completer beeld krijgen van hoe en waarom talen evolueren. Deze benadering belooft betere verklaringen voor de mechanismen van taalverandering en kan leiden tot effectievere methoden voor taalonderwijs.