Burkina Faso parlamentosu, 1 Eylül 2025 tarihinde oybirliğiyle aldığı kararla homoseksüelliği suç sayan bir yasayı yürürlüğe koydu. Bu yeni düzenleme, eşcinsel eylemlerde bulunanlara iki ila beş yıl arasında hapis cezası ve para cezası öngörüyor.
Adalet Bakanı Edasso Rodrigue Bayala, bu tür davranışları "tuhaf" olarak nitelendirerek, yasanın geleneksel evlilik ve aile değerlerini korumayı amaçladığını belirtti. Yabancı uyrukluların bu yasaya göre mahkum edilmesi halinde ise sınır dışı edileceği açıklandı. Bu adım, 2022'deki darbelerle iktidara gelen askeri cunta yönetimindeki Burkina Faso'nun, Batı etkisine karşı ulusal egemenliği ve yerel değerleri savunma yönelimini pekiştiriyor. Ülke lideri Yarbay İbrahim Traoré'nin Batı etkisinden bağımsızlık vurgusu, bu tür yasal düzenlemelerin ardındaki siyasi motivasyonu da gözler önüne seriyor.
Burkina Faso, bu kararla birlikte, kıtadaki pek çok ülkenin izlediği anti-LGBTQ+ yasalar çıkarma eğilimine katılmış oldu. Uganda'nın 2023'te yürürlüğe giren ve ağırlaştırılmış durumlarda ölüm cezasını öngören yasası ile Gana'nın 2025'in başlarında geçirdiği benzer düzenlemeler, Afrika'daki bu trendin örneklerini oluşturuyor. Uluslararası insan hakları örgütleri, bu tür yasaların bireylerin temel haklarını ihlal ettiğini ve ayrımcılığı körüklediğini belirterek endişelerini dile getiriyor.
Burkina Faso'daki insan hakları durumu da, askeri yönetimin medya, siyasi muhalefet ve sivil toplum üzerindeki baskılarıyla birlikte giderek kötüleşiyor. Ülkede 2024'ün ilk sekiz ayında çatışmalar nedeniyle yaklaşık 6.000 sivilin hayatını kaybettiği ve 2,3 milyondan fazla kişinin yerinden edildiği bildiriliyor. Afrika'daki anti-LGBTQ+ yasaların kökeninde genellikle sömürgeci geçmişin mirası yatıyor. Birçok ülkede bu yasalar, bağımsızlık sonrası dönemde de yürürlükte kalmaya devam etti. Ancak son yıllarda, bazı ülkeler bu yasaları daha da sıkılaştırırken, Angola ve Gabon gibi bazı ülkeler de eşcinsel ilişkileri suç olmaktan çıkarmış durumda. Burkina Faso'nun bu adımı, kıtadaki daha geniş bir toplumsal ve siyasi tartışmanın parçası olarak görülüyor. Yerel değerlerin korunması argümanı, uluslararası insan hakları standartlarıyla çatışırken, ülkenin gelecekteki sosyal ve siyasi yönelimleri hakkında da önemli soruları gündeme getiriyor.