Avrupa Birliği liderleri, Danimarka hava sahasındaki son insansız hava aracı (İHA) olaylarının ardından artan hibrit savaş tehditlerini, özellikle Rusya kaynaklı olanları ele almak üzere Kopenhag'da kritik bir zirvede bir araya geldi. 30 Eylül 2025 tarihinde Danimarka'nın başkentinde gerçekleşen bu önemli toplantı, Avrupa'nın güvenlik mimarisini şekillendiren karmaşık ve gelişen tehditlere karşı ortak bir strateji oluşturma gerekliliğini vurguladı.
Danimarka Başbakanı Mette Frederiksen'in ev sahipliğinde düzenlenen zirve, son haftalarda Danimarka havaalanları ve askeri üsleri yakınında meydana gelen ve Kopenhag Havalimanı'nın geçici olarak kapatılmasına yol açan bir dizi İHA olayıyla tetiklendi. Bu olaylar, Avrupa'nın savunma yeteneklerindeki kırılganlıkları gözler önüne sererken, liderlerin hibrit savaşın doğası üzerine derinlemesine düşünmelerini sağladı. Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron Danimarka ile dayanışma içinde olduğunu belirtirken, gerilimin daha da tırmanmasını önlemek için ihtiyatlı olunması çağrısında bulundu. İtalya Başbakanı Giorgia Meloni de dengeli ve sakin bir yaklaşım sergilenmesi gerektiğini ifade etti. Hibrit savaş, geleneksel askeri taktiklerin siber saldırılar, dezenformasyon kampanyaları ve ekonomik baskı gibi geleneksel olmayan yöntemlerle harmanlandığı bir strateji olarak tanımlanıyor. Rusya'nın bu tür taktikleri Avrupa'da istikrarsızlık yaratma ve caydırıcılığı test etme amacıyla kullandığına dair endişeler dile getirildi.
Zirvede, Rusya'nın hibrit savaş stratejilerinin bir parçası olarak giderek artan bir şekilde İHA'ları kullandığına dikkat çekildi. Rusya'nın, geleneksel askeri operasyonlardaki maliyetli kayıpların ardından İHA saldırılarına ve siber savaşa odaklandığı belirtiliyor. Ukrayna'daki savaşın Rusya için maliyetli olması, Moskova'yı hibrit savaş yöntemlerine, özellikle de drone operatörlerinin eğitimine yöneltmiş durumda. Bu durum, NATO'nun da geleneksel savunma anlayışını gözden geçirmesi gerektiğini ortaya koyuyor.
Avrupa Birliği liderleri, Rusya'nın saldırganlığını caydırırken aynı zamanda gerilimi tırmandırmaktan kaçınmanın hassas dengesini tartıştı. Danimarka, Kopenhag Havalimanı'nda özel bir radar sistemi kurarak hava sahasını güçlendirme yönünde somut adımlar attı. Danimarka, zirve bağlamında, etkinlik sırasında güvenliği sağlamak ve düşman dronlarla karışıklığı önlemek amacıyla 29 Eylül'den 3 Ekim'e kadar sivil insansız hava araçlarına hava sahasını geçici olarak kapattı. Bu tür önlemler, Avrupa'nın savunma ve istihbarat paylaşımını artırma çabalarının bir parçası olarak görülüyor. Fransa, Almanya, Hollanda, İsveç ve Birleşik Krallık gibi komşu ülkelerle yapılan iş birlikleri de hava savunma sistemlerinin ve istihbarat paylaşımının iyileştirilmesine yönelik çabaları gösteriyor.
Liderler, Rusya'nın dezenformasyon kampanyaları, siber saldırılar ve hava sahası ihlalleri yoluyla Avrupa'yı test ettiğini ve toplumlarında bölünme ve endişe yaratmaya çalıştığını vurguladılar. Bu bağlamda, Avrupa Komisyonu'nun Rus hava saldırılarını engellemek amacıyla bir "drone duvarı" projesi önerdiği belirtildi.
AB liderleri, dondurulmuş Rus varlıklarının Ukrayna'ya yardım için kullanılması konusunu da ele aldı, ancak bu konuda görüşler ayrıldı. Almanya, Ukrayna'ya gelecekteki tazminatlar karşılığında kredi verilmesi fikrini desteklerken, Fransa, Belçika ve Lüksemburg böyle bir adımın yasallığı konusunda şüphelerini dile getirdi. Zaporijya Nükleer Santrali çevresindeki durum da Avrupa'da nükleer güvenlik için kritik bir tehdit oluşturduğu için dikkatle ele alındı.
Sonuç olarak, Kopenhag zirvesi, Avrupa liderlerinin hibrit savaş tehdidinin ciddiyetini ve evrilen doğasını kabul ettiğini gösteren önemli bir adım oldu. Danimarka'daki olaylar, soyut endişelerden somut güvenlik zorluklarına geçişi tetikleyerek, birleşik bir Avrupa stratejisinin formüle edilmesindeki karmaşıklığı ortaya koydu. Birlik ve hazırlık vurgusu takdire şayan olsa da, gelişmiş caydırıcılık ve savunma stratejilerinin, istihbarat paylaşımının yanı sıra pratik uygulaması kritik öneme sahip olacaktır. Bu zirve, çok yönlü bir düşmana karşı sağlam savunmalar geliştirme sürecinde gerekli bir adım olarak görülüyor, ancak başarısı sürdürülebilir eylemlere ve riskler ile gerekli müdahaleler hakkında net, paylaşılan bir anlayışa bağlı olacaktır.