Özel şirketler ve vatandaşlar uzayda kalıcı yerleşime yaklaştıkça, açık yönetmeliklerin olmaması yasal bir kaos riski oluşturuyor. Uzay hukuku uzmanı Wayne N White Jr., mülkiyet haklarını tanımlayan ulusal yasalar oluşturmanın toprak anlaşmazlıklarını önleyebileceğini öne sürüyor. 1967 Uzay Anlaşması, toprak iddialarını yasaklıyor ancak özel kuruluşlara nasıl uygulanacağı konusunda ayrıntı içermiyor.
White, Uzay Anlaşması ile tutarlı olarak gerçek mülkiyet hakları çıkarmanın, toprak iddialarına bir alternatif sunabileceğini öne sürüyor. Bu yaklaşım, yerleşimcilerin yetkisini açıklığa kavuşturacak ve yatırımlarını koruyacaktır. ABD, uzayda çıkarılan kaynaklar üzerinde mülkiyet hakları veren 2015 Ticari Uzay Fırlatma Rekabet Yasası ile bu yönde adımlar attı.
Uzay mülkiyet hakları, giriş için izin gerektiren, müdahaleyi önlemek için güvenlik bölgelerini içerecektir. Ulusal otoriteyi korumak için, uzay mülkiyetinin yabancı kuruluşlara devri, uluslararası kayıtta değişiklikler gerektirecektir. ABD yasalarındaki bir karşılıklılık hükmü, diğer ulusları benzer yasalar çıkarmaya teşvik edebilir, ekonomik kalkınmayı teşvik edebilir ve ticari uzay şirketleri için yasal riskleri azaltabilir.