Bank Rakyat Indonesia'nın (BRI) BRInita programı, sıkışık şehir bölgelerinde gıda arzını güçlendiren, atıl kalan kentsel alanları verimli ekim sahalarına dönüştüren yenilikçi bir yaklaşımı temsil ediyor. Bu girişim, sadece yerel gıdaya erişimi desteklemekle kalmıyor, aynı zamanda kentsel ekosistemlerin sağlığını da gözetiyor. Şehirler, artık sadece beton yığınları değil, aynı zamanda kendi besin kaynaklarını üretebilen dinamik yapılar olarak yeniden konumlanıyor.
Kentsel tarım, gıda tedarik zincirlerini kısaltarak ürünlerin besin değerini en üst düzeyde tutma potansiyeli sunuyor. Bu yaklaşım, yerel ekonomilere de can suyu olmakta ve dağıtım maliyetlerini düşürmektedir. Programın başarısı, Batı Java'nın Bandung şehrinde düzenlenen bir hasat etkinliğiyle somutlaştı. Bu buluşma, elde edilen verimi kutlamanın yanı sıra katılımcılara kaliteli meyve yetiştiriciliği konusundaki bilgileri aktararak kolektif bir öğrenme alanı yarattı. BRInita'nın yayılımı dikkat çekicidir; başlangıcından bu yana 31 farklı noktaya ulaşmış ve binden fazla bireyin yaşamına dokunmuştur.
Elde edilen hasatlar, bölgedeki gelişim göstergeleri üzerinde olumlu etkiler yarattı. Önemli verimler, özellikle çocuklarda görülen gelişim geriliğinin (stunting) azaltılması çabalarına katkıda bulunmuş ve organik atıkların yönetimi için sürdürülebilir çözümler sunmuştur. Bu, atıkların bir yük değil, verimli bir kaynak olarak görüldüğü bir anlayışın yansımasıdır. BRInita programı, 2025 yılı itibarıyla 1.160'tan fazla doğrudan faydalanıcıya ulaşmış, kadınların İnsani Gelişme Endeksi'ni (IPM) %20,16'ya kadar artırmaya yardımcı olmuş ve stunting oranının düşürülmesine %11,27 oranında katkı sağlamıştır.
Küresel ölçekte bakıldığında, kentsel tarımın önemi giderek daha fazla anlaşılmaktadır. Dünya genelinde yaklaşık 800 milyon insanın bu faaliyetle uğraştığı ve küresel gıda ihtiyacının %15'inin kentsel tarım yoluyla karşılandığı tahmin edilmektedir. Örneğin, Küba'da yapılan on yıllık bir çabanın ardından Havana şehrinin gıda ihtiyacının yarısı bu yöntemle karşılanmaktadır. Bu, kentsel alanların sadece tüketim merkezi değil, aynı zamanda üretim ve dayanıklılık merkezi olabileceğinin güçlü bir kanıtıdır. Kentsel tarım, şehir planlamasında atıl alanların değerlendirilmesi yoluyla şehrin estetik ve işlevsel yapısını iyileştiren bir araç haline gelmektedir.