Şili sinemasının dikkat çeken aile draması «Bana Doğru Yüz» (orijinal adı Limpia, uluslararası adı Swim To Me), 10 Ekim 2025 tarihinde küresel yayın platformu Netflix'te izleyiciyle buluştu. Yönetmenliğini Dominga Sotomayor'un üstlendiği bu çarpıcı yapım, Alia Trabucco Zerán'ın çok ses getiren aynı adlı çoksatan eserinden uyarlandı. Film, San Sebastián Film Festivali'ndeki başarılı gösteriminin ardından şimdiden büyük bir ilgi odağı haline geldi ve insan bağlılığının karmaşık doğasını, aynı zamanda toplumsal sınırların görünmez duvarlarını derinlemesine incelemesiyle öne çıktı.
Filmin ana konusu, Şili'nin güney bölgelerinden ayrılarak başkent Santiago'ya, varlıklı bir ailenin yanında ev hizmetlisi olarak çalışmak üzere göç eden Estela adlı kadının yaşamına odaklanıyor. Estela'nın profesyonel görevleri, altı yaşındaki Julia adındaki küçük kızın bakımıyla sıkı sıkıya bağlantılıdır; öyle ki Estela, Julia'nın tüm gün süren ihtiyaçlarından sorumludur. Hikayenin temel dinamiği bu zorunlu yakınlık üzerine kuruludur ve Estela'nın yeni çevresine adaptasyon sürecini merkeze alır.
Zaman ilerledikçe, Estela ve Julia arasındaki bu ilişki, sadece bir iş ilişkisi olmaktan çıkarak çok daha derin, adeta her şeyi kapsayan bir bağa dönüşür. Koruyucu ile çocuk arasında gelişen bu ilişki, dış dünyadan izole, bağımlılık içeren gizli bir alana doğru kayar. Bu süreçte, saf şefkat ile takıntı arasındaki ince çizgiler yavaş yavaş silinmeye başlar. Bu duygusal yoğunluk ve sınırların kaybolması, kaçınılmaz olarak iki karakteri de geri dönülmez, ciddi sonuçlara doğru sürükler. Film, bu hassas ve tehlikeli yakınlaşmanın psikolojik katmanlarını ustalıkla gözler önüne seriyor.
Başrollerde, Estela karakterine hayat veren María Paz Granjan ve Julia'yı canlandıran Rosa Puga Vittini yer alıyor. Oyuncuların sergilediği performanslar, yönetmen Sotomayor'un sinema diline özgü olan otantikliği ve gerçekçiliği yansıtıyor. Ortak yaratıma dayalı yaklaşımıyla tanınan Dominga Sotomayor, filmde evrensel temaları ele alıyor. Bunlar arasında görünmez sınıf engelleri, ev içi hiyerarşideki güç dinamikleri ve samimi sevgi ile zorunlu hizmet arasındaki kırılgan denge bulunmaktadır. Sotomayor, bu temaları işlerken izleyiciyi rahatsız edici gerçeklerle yüzleştirmeyi başarıyor.
Toplam 109 dakikalık süresi, izleyicilere bu karmaşık ilişkinin yavaş ama kaçınılmaz gelişimini detaylı bir şekilde takip etme imkanı sunuyor. Daha önce «Too Late to Die Young» filmini yönetmiş olan Dominga Sotomayor, senaryoyu Gabriela Larralde ve eserin yazarı Alia Trabucco Zerán ile birlikte kaleme aldı. Yapım, bireyin kendi ailesinden izole olmasının ve başkasına hizmet etme zorunluluğunun duygusal bağların oluşumu üzerindeki etkilerini sorguluyor. Ayrıca, yalnızlığın tetiklediği yakınlık arayışının, bireyin iç dünyasında derin değişimler yaratacak bir katalizör haline nasıl gelebileceğini derinlemesine araştırıyor.