Peru'nun La Libertad bölgesindeki Puémape arkeolojik alanında yapılan kazılarda, yaklaşık MÖ 400 yılına ait en az 14 bireyin kalıntıları bulundu. Bu önemli keşifler, Salinar kültürünün cenaze törenleri ve ritüelleri hakkında değerli bilgiler sunuyor.
Bulunan iskeletlerin yüzüstü ve elleri arkadan bağlı bir şekilde gömülmesi, dikkat çekici bir bulgu olarak öne çıkıyor. Bazı kalıntılarda şiddet izleri, darp ve kırıklar tespit edilmesi, bu bireylerin ya ritüelistik kurbanlar olduğunu ya da bir çatışma sonrası toplu mezarlara defnedildiğini düşündürüyor. Chicama Arkeoloji Programı Direktörü Henry Tantaleán'a göre, bu gömülme şekli, Puémape tapınağının atalarla bağlantı kurmak için kutsal bir alan olarak yeniden kullanıldığını gösteriyor.
Puémape tapınağının yaklaşık MÖ 2200 yılından itibaren kullanıldığı ve 3.000 yıldan fazla bir süre boyunca hizmet verdiği ortaya çıkarıldı. Başlangıçta Cupisnique kültürü ile ilişkilendirilse de, mimari farklılıklar daha sonraki veya paralel gelişimlere işaret edebilir. Bu keşifler, antik Peru'nun cenaze ve ritüel uygulamalarına dair anlayışımızı derinleştirirken, Puémape'nin Peru'nun kuzey kıyısında önemli bir tören ve hac merkezi olduğunu da vurguluyor.
Salinar kültürü, MÖ 400 ile MÖ 50 yılları arasında Peru'nun kuzey kıyısında gelişmiş bir uygarlıktır. Bu dönem, Chavín kültürünün çöküşü ile Moche kültürünün yükselişi arasında bir geçiş evresini temsil eder. Salinar halkı, seramik sanatında "kırmızı üzerine beyaz" tekniğini kullanmış ve bu dönemde bakır madenciliği ile altın alaşımları yapılmıştır. Ayrıca, Salinar yerleşim yerlerinde bulunan tahkimatlar, dönemin yoğun savaşlarını ve savunma ihtiyacını göstermektedir. Arkeolog Rafael Larco Hoyle tarafından ilk kez 1944 yılında tanımlanan Salinar kültürü, seramik geleneğini Cupisnique'den devralmış ancak daha doğrudan bir sanatsal ifade biçimi geliştirmiştir. Bu yeni bulgular, Salinar kültürünün karmaşıklığını ve bölgenin tarihsel gelişimindeki yerini daha iyi anlamamıza olanak tanımaktadır.