Kudüs'ün tarihi merkezinde yapılan kazılarda, yaklaşık 2.800 yıl öncesine ait, İsrail'de bilinen en büyük baraj yapısı ortaya çıkarıldı. Bu anıtsal yapı, Yeni Ahit'te İsa'nın bir kör adamı iyileştirdiği yer olarak bahsedilen Şiloah Havuzu'nun bir parçası olarak değerlendiriliyor. Keşif, Birinci Tapınak Dönemi'ne ait mühendislik başarılarını gözler önüne sererken, aynı zamanda antik Kudüs'ün su yönetimi konusundaki becerilerini de vurguluyor.
Bu devasa barajın, M.Ö. 805–795 yılları arasında, yani M.Ö. 9. yüzyılın sonlarına tarihlendiği düşünülüyor. İsrail Eski Eserler Kurumu ve Weizmann Enstitüsü araştırmacıları, barajı o dönemin iklimsel zorluklarına yanıt olarak yapılmış bir mühendislik harikası olarak değerlendiriyor. Karbon-14 analizi ve inşaat harcına dahil edilen ahşap ve dallar sayesinde, barajın yapım tarihi oldukça kesin olarak belirlenebiliyor. Bu, bölgedeki kuraklık ve ani sel olaylarına karşı geliştirilen akıllıca bir çözümü gösteriyor.
Baraj, Gihon Pınarı'ndan gelen suları toplamak ve Tiropeon Vadisi'nden gelen sel sularını kontrol etmek üzere tasarlanmıştı. Bu sayede hem su kıtlığı hem de sel riskleri azaltılmış oldu. Baraj, Şiloah Havuzu'na su taşıyan kanal ve Gihon Pınarı'nı koruyan kule ile birlikte, M.Ö. 9. yüzyılın sonlarında tek bir entegre hidrolik sistem olarak işlev görüyordu. Bu gelişmiş su yönetimi sistemi, antik Kudüs'ün büyüyen nüfusunu desteklemede ve çevresel zorluklara karşı direncini artırmada hayati öneme sahipti.
Şiloah Havuzu, Kutsal Kitap'ta da önemli bir yere sahiptir; İncil'in Yuhanna bölümünde, İsa'nın doğuştan kör bir adamı burada iyileştirdiği anlatılır. Bu keşif, Şiloah Havuzu'nun varlığını hem tarihi kaynaklarla hem de 2.800 yıl öncesine uzanan somut kalıntılarla doğrulamaktadır. Kazı direktörü Itamar Berko, bu bulgunun, havuzun varlığını yalnızca metinlerden bilmekle kalmayıp, somut kanıtlarını ve 2.800 yıl önceki kökenini görmelerini sağladığını vurguluyor.
Bu anıtsal baraj duvarı, yaklaşık 12 metre yüksekliğinde, 8 metreden fazla genişliğinde ve en az 21 metre uzunluğunda olduğu tahmin ediliyor. İsrail Eski Eserler Kurumu Direktörü Eli Escusido, yapıyı Birinci Tapınak Dönemi'nden günümüze ulaşan en etkileyici ve iyi korunmuş mühendislik başarılarından biri olarak tanımlıyor. Bu keşif, antik Kudüs'ün mühendislik kapasitesi ve stratejik planlama yeteneği hakkında yeni bilgiler sunarken, aynı zamanda o dönemin krallarının iklim değişikliğiyle nasıl başa çıktığına dair önemli ipuçları veriyor.