Antarktika'nın Ellsworth Dağları bölgesinde, kıtanın en yüksek zirvesi olan Vinson Masifi yakınlarında yer alan piramit şeklindeki oluşumun görüntüleri, 2016 yılında sosyal medyada yaygınlaşarak kadim bir medeniyetin eseri veya dünya dışı bir müdahalenin kanıtı olduğu yönünde spekülasyonlara yol açmıştı.
Ancak jeoloji uzmanları, bu görsel olarak çarpıcı yapının tamamen doğal jeolojik süreçlerin bir sonucu olduğunu netleştirdi. Bu tür bir oluşumun ortaya çıkışı, insan zihninin düzen arayışının doğal bir yansıması olarak değerlendirilmektedir. Bilimsel incelemeler, bu 'piramidin' milyonlarca yıl süren doğal aşınma mekanizmalarının bir eseri olduğunu ortaya koymaktadır. Özellikle kutup bölgelerinde yaygın olan donma-çözülme erozyonu, kayayı yavaşça şekillendirerek bu piramide benzer geometrik formu vermiştir.
Bu tür doğal oluşumlar, jeolojik süreçlerin gücünü gösteren ve Alpler'deki Matterhorn gibi başka coğrafyalarda da gözlemlenen örneklere işaret etmektedir. Bu yapılar, buz tabakalarının veya buzulların üzerinde yükselen ve erozyon ile diğer jeolojik etkenler tarafından şekillendirilmiş kaya zirveleri olan 'nunatak' olarak adlandırılır. Uzmanlar, bu zirvenin dört simetrik yüzeyinin, kayanın nispeten homojen yapısı üzerinde birden fazla yönden gelen aşındırıcı kuvvetlerin eşit oranda etki etmesiyle oluştuğunu belirtmektedir.
Söz konusu piramit benzeri dağ, Ellsworth Dağları'nın güney kesiminde yer almaktadır ve bu dağ sırası, 1935 yılında Amerikalı havacı Lincoln Ellsworth tarafından keşfedilmiştir. Bu bölge, yaklaşık 500 milyon yıl öncesine ait Kambriyen dönemi fosillerini barındırmasıyla da jeolojik açıdan büyük önem taşımaktadır. Bu jeolojik anıtın incelenmesi, gezegenimizin muazzam zaman ölçeğindeki dönüşümünü anlamak adına önemli bir fırsat sunmaktadır.
Özetle, Antarktika'daki bu oluşumun yapay veya dünya dışı kökenleri olduğuna dair iddiaları destekleyen hiçbir bilimsel kanıt bulunmamaktadır. Bu, milyonlarca yıl boyunca aşındırıcı süreçlerle şekillenmiş, tamamen doğal bir jeolojik özelliktir. Bu tür olaylara yaklaşım, sadece yüzeydeki şekle odaklanmak yerine, onu yaratan derin ve kadim güçleri takdir etme yeteneğimizi geliştirmektedir.