Evcil dostların sahiplerine kavuştuklarında gösterdikleri büyük coşku, basit bir heyecanın ötesinde, evrimsel kökenlere, biyolojik süreçlere ve derin duygusal bağlara dayanan karmaşık bir tepkiler bütünüdür. Bu yeniden birleşme anı, köpek için sadece bir bireyin geri dönüşü değil, aynı zamanda bir sürünün yeniden toplanması, dolayısıyla güvenlik ve esenliğin yeniden tesis edilmesi anlamına gelir. Bu içgüdüsel temel, modern evcil hayvanlarda da güçlü bir şekilde yaşamaya devam etmektedir; sahibin yeniden ortaya çıkışı, evcil hayvanın içinde mutluluk ve uyarılma yaratan bir yeniden birleşme olarak algılanır.
Bu derin bağın altında yatan biyolojik mekanizmalar oldukça çarpıcıdır. Bir sahiple karşılaşma anında, sevgi ve bağlanmayla ilişkilendirilen temel hormon olan oksitosin seviyeleri köpeklerde belirgin şekilde yükselmektedir. Yapılan araştırmalar, insan ve köpek arasında karşılıklı bakışmanın, tıpkı anne ile bebek arasındaki bağ oluşumunda olduğu gibi, her iki tarafta da oksitosin salınımını tetiklediğini ortaya koymaktadır. Japonya'daki Azabu Üniversitesi'nden bir hayvan davranışçısının gerçekleştirdiği bir deneyde, köpeklerin sahipleriyle 30 dakika boyunca göz teması kurup sevilmelerinin ardından oksitosin seviyelerinde yüzde 130'luk bir artış gözlemlenmiştir; aynı süre zarfında sahiplerinin oksitosin seviyeleri ise yüzde 300 oranında yükselmiştir. İlginç bir şekilde, kurtlar ve kurt sahipleri arasında bu tür bir artış kaydedilmemiştir, bu da köpeklerin evcilleşme sürecinde insanlarla kurdukları bu özel kimyasal köprünün önemini vurgulamaktadır.
Köpeklerin duyusal hafızası oldukça gelişmiştir; kokuları ve sesleri, sahibin dönüşü gibi olumlu olaylarla ilişkilendirme yeteneğine sahiptirler. Bu durum, kavuşma anlarında olumlu beklentilerin oluşmasına ve bu beklentilerin dışa vurumunda görülen o coşkulu karşılamaya zemin hazırlar. Ayrıca, günlük rutinlere olan bağlılıkları da bu heyecanı şekillendirir. İstikrarlı bir günlük program, sahibin gelişini öngörmelerine olanak tanır, bu da hem uyarılma düzeylerini hem de karşılama şiddetini etkileyen bir öngörülebilirlik sağlayarak genel esenliklerine katkıda bulunur.
Bu duygusal dışavurumun yoğunluğu, köpeğin yetiştirilme tarzına ve ırksal özelliklerine göre de farklılık göstermektedir. Border Collie, Jack Russell ve Beagle gibi bazı ırklar, sahiplerine kavuştuklarında duygularını daha belirgin ve enerjik bir şekilde sergileme eğilimiyle tanınır. Sahipler olarak, bu güçlü bağın sürekliliğini sağlamak adına atılabilecek adımlar mevcuttur. Kavuşma anlarında aşırı uyarılmayı önlemek için karşılamayı sakin bir tavırla gerçekleştirmek önemlidir. Düzenli bir program sürdürmek, köpeklerin kendilerini güvende hissetmelerini sağlarken stres seviyelerini düşürür. Eğer bir köpek aşırı bir ayrılık sıkıntısı veya abartılı bir heyecan gösteriyorsa, bir veteriner hekime veya hayvan davranış uzmanına danışmak, bu durumu bir içsel denge arayışı olarak ele almak faydalı olacaktır.