Arabia Saudyjska i Pakistan podpisały 17 września 2025 roku przełomową umowę o współpracy obronnej, która znacząco zacieśnia wieloletnie więzi między tymi kluczowymi państwami regionu. Porozumienie, zawarte w Rijadzie, stanowi, że atak na jedno z państw będzie traktowany jako agresja na drugie, co podkreśla głębokie zaangażowanie we wzajemne bezpieczeństwo i stabilność regionalną.
Historyczne korzenie współpracy obronnej między Arabią Saudyjską a Pakistanem sięgają lat 60. XX wieku. Od tego czasu obie strony budowały silne relacje, obejmujące szkolenia wojskowe, wymianę personelu i wsparcie w zakresie obronności. Pakistańskie siły zbrojne odgrywały znaczącą rolę w szkoleniu saudyjskich żołnierzy i pilotów, a także były obecne w Królestwie w celach doradczych i szkoleniowych, co świadczy o długotrwałym zaufaniu i wspólnych interesach strategicznych. Umowa z 2025 roku jest kulminacją tych wieloletnich wysiłków, formalizując partnerstwo, które ewoluowało przez dekady.
Ważnym aspektem tej umowy, podkreślonym przez pakistańskiego Ministra Obrony, Khawaję Asifa, jest potencjalne włączenie pakistańskich zdolności nuklearnych w ramy paktu. Asif zaznaczył, że zdolności te będą „absolutnie” dostępne dla Arabii Saudyjskiej w ramach porozumienia, co nadaje mu dodatkowy wymiar strategiczny w kontekście regionalnych napięć. Choć szczegóły dotyczące zakresu tej współpracy pozostają nieujawnione, samo stwierdzenie otwiera nowe perspektywy dla odstraszania w regionie.
Podpisanie paktu zbiega się w czasie z rosnącymi obawami państw Zatoki Perskiej dotyczącymi wiarygodności Stanów Zjednoczonych jako gwaranta bezpieczeństwa, szczególnie po ostatnich wydarzeniach w regionie. W tym kontekście, umowa między Arabią Saudyjską a Pakistanem jest postrzegana jako sygnał strategicznej samodzielności i budowania własnych mechanizmów bezpieczeństwa. Eksperci wskazują, że porozumienie to może wpłynąć na równowagę sił na Bliskim Wschodzie, wzmacniając pozycję obu państw i sygnalizując ich gotowość do wspólnego działania w obliczu potencjalnych zagrożeń.
Reakcja Indii na podpisanie paktu była ostrożna, z zapowiedzią analizy jego implikacji dla bezpieczeństwa narodowego i stabilności regionalnej. Indie wyraziły nadzieję, że partnerstwo będzie uwzględniać wzajemne interesy i wrażliwość. Podobnie, umowa ma znaczenie dla Izraela, wprowadzając Pakistan i jego potencjał nuklearny do formalnego kalkulowania bezpieczeństwa w regionie. Podkreśla to złożoność geopolityczną, w której Arabia Saudyjska stara się zrównoważyć swoje relacje z różnymi mocarstwami, jednocześnie wzmacniając swoje strategiczne partnerstwa. Pakistański Minister Obrony, Khawaja Asif, podkreślił, że umowa ma charakter czysto obronny i nie jest skierowana przeciwko żadnemu konkretnemu krajowi, co ma na celu uspokojenie potencjalnych obaw międzynarodowych.