W dniu 19 września 2025 roku Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych podjęła decyzję o ponownym nałożeniu sankcji gospodarczych na Iran, odwracając wcześniejsze złagodzenie restrykcji przyznanych w ramach porozumienia nuklearnego z 2015 roku, znanego jako Wspólny Kompleksowy Plan Działania (JCPOA).
Decyzja ta zapadła po głosowaniu, w którym 9 z 15 członków Rady sprzeciwiło się dalszemu łagodzeniu sankcji, 4 głosowały za, a 2 wstrzymały się od głosu. W rezultacie, poprzednie rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ, nakładające ograniczenia na irański program wzbogacania uranu, handel bronią, finanse i żeglugę, weszły ponownie w życie po upływie 30-dniowego okresu. Geneza obecnej sytuacji sięga 2015 roku, kiedy to zawarto JCPOA, mający na celu ograniczenie irańskiego programu nuklearnego w zamian za zniesienie międzynarodowych sankcji. Jednakże, w 2018 roku Stany Zjednoczone wycofały się z porozumienia, co doprowadziło do ponownego nałożenia jednostronnych sankcji na Iran.
Od tego czasu napięcia między Iranem a mocarstwami europejskimi – Francją, Wielką Brytanią i Niemcami (tzw. E3) – narastały w związku z obawami dotyczącymi przestrzegania przez Teheran postanowień JCPOA, w tym akumulacji wysoko wzbogaconego uranu i ograniczonego dostępu dla inspektorów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA). Iran konsekwentnie zaprzecza dążeniu do posiadania broni jądrowej, twierdząc, że jego program ma charakter wyłącznie pokojowy i zarzucając krajom europejskim stronniczość polityczną.
Decyzja o przywróceniu sankcji jest odzwierciedleniem głębokich podziałów w społeczności międzynarodowej w kwestii irańskiego programu nuklearnego. Chociaż niektóre kraje, jak Rosja i Chiny, tradycyjnie sprzeciwiają się zaostrzaniu sankcji, większość członków Rady Bezpieczeństwa uznała działania Iranu za niewystarczające. W przeszłości, od 2006 roku, Rada Bezpieczeństwa ONZ wielokrotnie nakładała sankcje na Iran, początkowo w odpowiedzi na odmowę zawieszenia działań związanych z wzbogacaniem uranu. Sankcje te obejmowały m.in. zakaz eksportu broni, zamrożenie aktywów oraz ograniczenia w handlu dobrami podwójnego zastosowania.
Historycznie, Stany Zjednoczone stosują sankcje wobec Iranu od lat 80. XX wieku, początkowo w odpowiedzi na wspieranie terroryzmu, a później rozszerzając je na programy nuklearne i rakietowe. Przywrócenie sankcji może mieć znaczące konsekwencje dla gospodarki Iranu, która już wcześniej odczuła ich skutki, prowadząc do spadku dochodów z eksportu i deprecjacji waluty. W kontekście regionalnym, decyzja ta może zaostrzyć napięcia, szczególnie z Izraelem, który od dawna wyraża obawy dotyczące irańskich ambicji nuklearnych. Iran, w odpowiedzi na działania E3, groził już wcześniej zamknięciem strategicznej Cieśniny Ormuz, co podkreśla potencjalne ryzyko eskalacji konfliktu. W obliczu tych wydarzeń, społeczność międzynarodowa stoi przed wyzwaniem znalezienia drogi do stabilizacji i zapobieżenia dalszej destabilizacji regionu, jednocześnie dążąc do rozwiązania kwestii irańskiego programu nuklearnego w sposób pokojowy i dyplomatyczny.