Sojusz OPEC+ nie jest w stanie osiągnąć swoich celów produkcyjnych, realizując jedynie około 75% zaplanowanych podwyżek wydobycia ropy naftowej. Stanowi to niedobór blisko 500 000 baryłek dziennie, spowodowany ograniczeniami w zdolnościach produkcyjnych kluczowych członków, takich jak Rosja, Irak i Kazachstan, którzy działają na granicy swoich możliwości. Rosja dodatkowo mierzy się z wyzwaniami logistycznymi i geopolitycznymi, w tym z sankcjami i problemami infrastrukturalnymi, które utrudniają zwiększenie wydobycia. Od sierpnia 2025 roku ataki dronów na rosyjską infrastrukturę rafineryjną uszkodziły co najmniej 16 z 38 rafinerii w kraju, prowadząc do niedoborów paliwa na rynku krajowym i wzrostu cen. Pomimo tych trudności, Rosja aktywnie dąży do przekierowania eksportu ropy naftowej na rynki azjatyckie, zacieśniając współpracę z Chinami i Indiami.
W odpowiedzi na te trudności, delegaci OPEC+ spotkali się w Wiedniu w dniach 18-19 września 2025 roku, aby omówić metodykę aktualizacji szacunków dotyczących maksymalnych, zrównoważonych zdolności produkcyjnych państw członkowskich. Celem tych rozmów jest ustalenie nowych, realistycznych bazowych poziomów produkcji na rok 2027. Sekretariat OPEC+ ma przedstawić propozycje ministrom pod koniec bieżącego roku. Obecne ograniczenia w produkcji ropy naftowej mają istotny wpływ na globalny rynek energetyczny. Niedobory w realizacji celów produkcyjnych OPEC+ prowadzą do napięć na rynku i mogą wpływać na ceny ropy, generując niepewność co do rzeczywistej podaży.
Chociaż Arabia Saudyjska i Zjednoczone Emiraty Arabskie dysponują znaczną częścią wolnych mocy produkcyjnych, szacowanych przez Międzynarodową Agencję Energetyczną (MAE) na około 4,1 miliona baryłek dziennie w sierpniu 2025 roku, to ogólna zdolność grupy do szybkiego reagowania na potencjalne zakłócenia w dostawach jest ograniczona. Ta sytuacja podkreśla pilną potrzebę dokładniejszego określenia maksymalnych zdolności produkcyjnych poszczególnych krajów, co jest kluczowe dla lepszego prognozowania przyszłych dostaw i stabilności rynku.
Irak i Kazachstan również doświadczają problemów z przekraczaniem ustalonych limitów produkcyjnych, co wymaga od nich zastosowania dodatkowych cięć w ramach mechanizmu kompensacyjnego. Niska skuteczność tych mechanizmów, z zaledwie 37% zgodnością w pierwszym kwartale 2025 roku, dodatkowo pogłębia niestabilność podaży na rynku. W kontekście tych złożonych wyzwań, rozmowy w Wiedniu nabierają szczególnego znaczenia dla przyszłości rynku ropy naftowej. Ustalenie nowych, realistycznych bazowych poziomów produkcji na rok 2027 jest niezbędne dla zapewnienia stabilności i przewidywalności dostaw. Niewystarczająca zdolność produkcyjna i ograniczone wolne moce wytwórcze w ramach OPEC+ mogą prowadzić do dalszych napięć cenowych i zwiększonej podatności na zakłócenia geopolityczne.