Sonda Juno NASA, która od 2016 roku badała tajemnice Jowisza, zakończyła swoją misję we wrześniu 2025 roku. Pierwotnie zaplanowana na krótszy okres, misja doczekała się kilku przedłużeń, a ostatnie zatwierdzenie w 2021 roku pozwoliło na kontynuację działań do września 2025 roku. To blisko dekada fascynujących odkryć, które znacząco poszerzyły naszą wiedzę o królu planet Układu Słonecznego i jego licznych księżycach.
Podczas swojej rozszerzonej misji Juno wykonała bliskie przeloty nad kluczowymi księżycami Jowisza, takimi jak Ganimedes, Europa i Io. Te spotkania dostarczyły nieocenionych danych dotyczących ich cech geologicznych, warunków atmosferycznych i składu chemicznego. Juno zmierzyła również tempo produkcji tlenu na Europie, szacując je na około 12 kilogramów na sekundę, co jest wartością niższą niż niektóre wcześniejsze szacunki. Sonda badała również subtelny system pierścieni Jowisza oraz precyzyjnie mapowała potężne pole magnetyczne i grawitacyjne planety. Te badania pozwoliły naukowcom lepiej zrozumieć dynamikę wnętrza Jowisza i procesy kształtujące jego środowisko.
W kwietniu 2025 roku, podczas swojego 71. bliskiego przelotu, Juno na krótko weszła w tryb bezpieczny. Było to działanie zapobiegawcze, wynikające z intensywnego promieniowania otaczającego gazowego olbrzyma. Kontrola misji NASA skutecznie przywróciła komunikację i transmisję danych, umożliwiając sondzie powrót do realizacji celów naukowych. Ten incydent podkreśla wyzwania związane z eksploracją tak ekstremalnych środowisk kosmicznych.
Ogrom danych zebranych przez prawie dziesięć lat zrewolucjonizował nasze rozumienie atmosfery, magnetosfery i zróżnicowanego systemu satelitów Jowisza. Wnioski z misji Juno otwierają nowe ścieżki badawcze i inspirują przyszłe misje kosmiczne, które będą kontynuować eksplorację tego fascynującego świata. Na przykład, misja NASA Europa Clipper ma dotrzeć do Jowisza w 2030 roku. Dane zebrane przez Juno pomogły również w lepszym zrozumieniu procesów formowania się planet w Układzie Słonecznym. Analiza pola magnetycznego Jowisza dostarczyła informacji o jego wewnętrznej strukturze, sugerując istnienie dynamicznego jądra. Misja Juno, dzięki swojej innowacyjnej konstrukcji i trajektorii lotu, umożliwiła uzyskanie danych, które były niedostępne dla poprzednich sond badawczych.