Rosalía — „Berghain”: Symfonia światła w mroku

Barcelońska artystka Rosalía ogłosiła 27 października 2025 roku wydanie swojego pierwszego singla zatytułowanego „Berghain”, promującego nadchodzący album „Lux”. Utwór ten stanowi kluczowy moment w jej karierze, sygnalizując głęboką przemianę stylistyczną. Artystka zdecydowanie odeszła od charakterystycznych dla niej rytmów latynoskich, kierując się ku bogatemu, symfoniczno-operowemu brzmieniu. Pełna płyta „Lux” ma trafić na rynek niedługo później, bo 7 listopada 2025 roku.

Kompozycja, stworzona przy udziale ikon muzyki – Björk oraz Yvesa Tumora, jest złożoną mozaiką dźwiękową, łączącą elektroniczne wibracje, rozbudowane orkiestrowe pasaże i potężne chóry. Ambitny charakter utworu podkreśla fakt, że tekst jest wykonywany w trzech językach: niemieckim, hiszpańskim i angielskim. Emocjonalnym fundamentem i centralnym punktem utworu jest medytacyjna, powtarzająca się fraza chóru: „Jego strach to mój strach, jego miłość to moja miłość, jego krew to moja krew”.

Mimo że tytuł nawiązuje do kultowego berlińskiego klubu Berghain, przesłanie piosenki jest dalekie od hedonizmu. Jest to raczej duchowy manifest skupiony na poszukiwaniu wewnętrznego światła i głębokiej transformacji. Tytuł całego albumu, „Lux” (co w tłumaczeniu oznacza „Światło”), dodatkowo akcentuje ten kierunek, eksplorując tematykę kobiecej mistyki, wiary oraz drogi od straty do ostatecznego oświecenia.

Towarzyszący singlowi teledysk, wyreżyserowany przez Nicolása Méndeza i nakręcony w Warszawie, przekształca prozaiczne, codzienne czynności, takie jak śniadanie czy spacer, w podniosłe, niemal sakralne rytuały. Rosalía pojawia się w otoczeniu „czarnej orkiestry”, gdzie każda nuta wydaje się być objawieniem, wzmacniając duchową intensywność utworu.

Kompleksowa wersja albumu „Lux” zapowiada się na monumentalną podróż, składającą się z 18 utworów, które zostały podzielone na cztery odrębne „ruchy”. Lista artystów biorących udział w nagraniach podkreśla dążenie do stworzenia potężnego, zbiorowego głosu kobiecego, który ma brzmieć niczym modlitwa o integralność i jedność.

Wśród współpracowników znalazły się takie postacie jak Carminho, Estrella Morente i Sílvia Pérez Cruz. Za oprawę orkiestrową odpowiadała prestiżowa London Symphony Orchestra pod batutą Daniela Bjarnasona. Yves Tumor wniósł swój wkład w tę transformację dźwiękową, natomiast Björk dodała partie wokalne, które stanowią wezwanie do „boskiej interwencji” jako jedynej drogi do zbawienia. Ostatecznie, „Berghain” nie opowiada o mroku, lecz o świetle, które potrafi się przez niego przebić, oferując nadzieję i przemianę.