Eurowizja 2026: Wiedeń Potwierdza Udział Izraela i Stawia Muzykę w Centrum Podzielonej Europy

Muzyka po raz kolejny stała się areną, na której zbiegają się linie napięć geopolitycznych, dyplomacji i ludzkich historii. Austriacki nadawca ORF, gospodarz jubileuszowej Eurowizji 2026, oficjalnie potwierdził: Izrael pozostaje na liście uczestników, pomimo zapowiedzi bojkotu ze strony kilku państw europejskich.

Decyzja ta stanowi wyraźny punkt, w którym kultura i polityka ponownie weszły w rezonans. Świat z uwagą obserwuje, co kryje się za tym ruchem i jakie konsekwencje niesie utrzymanie Izraela w stawce konkursowej.

Wiedeń jako centrum dialogu: 70-lecie konkursu i próba jedności

ORF ogłosił, że spodziewa się rekordowej liczby uczestników, o ile uda się utrzymać równowagę na delikatnym polu dyplomatycznym. Dyrektor generalny ORF, Roland Weissmann, podkreślił, że obecnie kluczowe jest, aby nie zniszczyć przestrzeni muzycznej, która przez dziesięciolecia służyła jako most łączący różne kultury.

70. Konkurs Piosenki Eurowizji odbędzie się w Wiener Stadthalle, miejscu, gdzie scena już raz stała się symbolem zjednoczenia Europy (w 2015 roku). Ustalono również precyzyjne daty tego wydarzenia:

• Półfinały zaplanowano na 12 i 14 maja 2026 roku.

Organizatorzy przewidują udostępnienie 90 000 biletów. Hasło przewodnie konkursu – United by Music („Zjednoczeni muzyką”) – samo w sobie jest potężnym przesłaniem dla obecnej epoki, naznaczonej podziałami.

Geopolityka w tle sceny

Wcześniej kilka krajów – w tym Holandia, Islandia, Słowenia, Irlandia i Hiszpania – zadeklarowało gotowość do wycofania się z udziału, jeśli Izrael utrzyma status uczestnika. Podstawą tej postawy jest wysoka liczba ofiar cywilnych w Strefie Gazy oraz śmierć dziennikarzy w trakcie trwającego konfliktu.

Kevin Buckhurst, szef irlandzkiego nadawcy RTÉ, otwarcie wyraził stanowisko swojego kraju, stwierdzając, że Irlandia nie może brać udziału w konkursie razem z Izraelem.

Gospodarz, Austria, obrała jednak odmienny kurs, kierując się zarówno odpowiedzialnością historyczną, jak i pragmatyzmem. Kanclerz Austrii przypomniał o historycznej odpowiedzialności kraju związanej z Holokaustem. Rząd austriacki jednocześnie zagwarantował Izraelowi pełne bezpieczeństwo podczas pobytu.

Co więcej, Niemcy i Włochy wyraziły poparcie dla udziału Izraela, co wzmocniło stanowisko dużej „europejskiej piątki” w tej kwestii.

Muzyka ponownie działa jak lustro, w którym odbija się próba Europy utrzymania spójności pośród różnorodności głosów i sprzecznych interesów.

Europejska Unia Nadawców (EBU) ogłosiła, że ostateczne rozpatrzenie statusu Izraela zostało przesunięte na grudniową sesję Zgromadzenia Ogólnego, która odbędzie się po spodziewanym zawieszeniu broni w Gazie jesienią 2025 roku.

Oznacza to, że muzyka pozostaje na razie otwartą przestrzenią, do której nie wprowadzono jeszcze ostatecznej politycznej decyzji. Jest to pole, które wciąż ma szansę na zachowanie swojej neutralności.

Na organizację jubileuszowego konkursu burmistrz Wiednia przeznaczył 22,6 miliona euro, co potwierdza, że Austria jest zdeterminowana, by utrzymać tę kulturalną przestrzeń, nawet gdy pole polityczne jest głęboko podzielone.

Będzie to trzeci konkurs w historii kraju, po edycjach z 1967 i 2015 roku.

W 2025 roku izraelska uczestniczka Yuval Raphael zajęła drugie miejsce, ustępując zwycięzcy JJ z Austrii. Teraz scena powraca do miejsca, gdzie ta energia została zapoczątkowana.

Dziś jednak Eurowizja to coś więcej niż tylko konkurs.

To punkt, w którym Europa testuje swoją zdolność do zjednoczenia się dźwiękiem, nawet jeśli opinii jest wiele, a emocji jeszcze więcej.

Ponieważ u podstaw, pomimo wszystkich napięć, tkwi prosta prawda:

Jest nas wielu. Ale jesteśmy JEDNO.

A muzyka przypomina nam o tym głośniej niż polityka.