Analityczny Przegląd: Strategie Zrównoważonego Rozwoju dla Sektora Rolno-Spożywczego

Opublikowano kompleksowy raport analityczny, który szczegółowo opisuje sprawdzone na świecie metody skutecznego łączenia wysokiej produktywności żywności z wymogami ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. Dokument ten stanowi kompendium zaawansowanych praktyk rolniczych, których celem jest zarówno zachowanie cennych zasobów naturalnych, jak i jednoczesne sprostanie rosnącemu globalnemu zapotrzebowaniu na żywność.

Główna teza zawarta w raporcie podkreśla, że innowacje w dziedzinie hodowli roślin i zwierząt są kluczowym katalizatorem transformacji niezbędnej w obliczu zmian klimatycznych. Kwestia ta nabiera szczególnego znaczenia w kontekście zbliżającej się Konferencji Stron (COP 30), zaplanowanej na listopad 2025 roku w Belém w Brazylii. Roberto Rodrigues, specjalny wysłannik Brazylii ds. rolnictwa, zwraca uwagę, że chociaż COP 30 nie jest wydarzeniem poświęconym wyłącznie agrobiznesowi, stanowi ono wyjątkową okazję do zaprezentowania światu osiągnięć kraju w zakresie zrównoważonego rolnictwa tropikalnego. Transformacja rolnictwa i systemów żywnościowych została zresztą włączona do sześciu kluczowych punktów porządku obrad tego szczytu.

Historie sukcesu przedstawione w tym przewodniku wyraźnie pokazują, jak można zwiększać produktywność poprzez efektywniejsze wykorzystanie istniejących zasobów, co bezpośrednio przeciwdziała degradacji gleby. W Brazylii, uznawanej za potęgę rolniczą, wdrożenie zintegrowanych systemów uprawy roślin, hodowli zwierząt i leśnictwa (ILPF) umożliwiło podwojenie plonów kukurydzy bez konieczności powiększania obszarów uprawnych. Co więcej, Sekretariat Rolnictwa Stanu Rio de Janeiro zainicjował trzyletnią umowę o współpracy technicznej, której celem jest skalowanie systemu ILPF. Ma to na celu przywrócenie zdegradowanych pastwisk, które stanowią około 30% gruntów rolnych w tym stanie.

Inne przykłady z różnych regionów świata potwierdzają skuteczność zrównoważonych metod. W Kambodży rolnicy osiągnęli poprawę kondycji gleby i stabilizację plonów dzięki zastosowaniu biowęgla (biochar) oraz kompostu. Biowęgiel, będący produktem pirolizy biomasy bez dostępu tlenu, jest wykorzystywany jako środek poprawiający żyzność i zdolność do wiązania węgla. Tymczasem w Afryce Południowej (RPA) wsparcie polityczne umożliwiło wprowadzenie upraw biotechnologicznych, co zaowocowało wzrostem wydajności przy jednoczesnym obniżeniu kosztów produkcji.

Aby zwiększyć odporność gospodarstw rolnych na ryzyka klimatyczne, w dokumencie wskazano na modele takie jak program ubezpieczeń indeksowych od niedoboru opadów, zainicjowany przez Międzynarodowy Fundusz Rozwoju Rolnictwa (IFAD). Takie programy gwarantują szybkie wypłaty odszkodowań, co pozwala rolnikom na wznowienie prac siewnych po okresach suszy. Przykładem jest Kazachstan, gdzie w 2024 roku zawarto 111 umów ubezpieczenia indeksowego od deficytu wilgotności gleby. Warto podkreślić, że państwo subsydiowało aż 80% składek ubezpieczeniowych.

Wprowadzanie innowacji stymuluje również powstawanie nowych miejsc pracy na obszarach wiejskich. W Ghanie dynamicznie rozwijają się sieci usługowe specjalizujące się w precyzyjnym stosowaniu pestycydów, co stanowi modelowy przykład rozwoju „zielonych” technologii w sektorze rolnym. Z kolei w Iraku, w 2006 roku, śmigłowce Mi-2 wykorzystywane do oprysków zdołały zabezpieczyć ponad 28 000 hektarów upraw w ciągu zaledwie dwóch tygodni.

Skalowanie tych sprawdzonych rozwiązań wymaga spójności w polityce publicznej oraz ukierunkowanych inwestycji. Jest to warunek konieczny do zapewnienia długoterminowego dobrobytu rolniczego i zachowania zdrowia naszej planety. Ten kierunek działań jest zgodny z ogólnym wektorem przyjętym przez organizacje takie jak FAO, która omawiała kwestie zrównoważonego rozwoju na swojej konferencji regionalnej już w 2020 roku.