11 września 2025 roku Obserwatorium Dynamiki Słońca (SDO) NASA uchwyciło niezwykłe zjawisko – gigantyczną, przypominającą motyla dziurę koronalną na Słońcu. Ta formacja, rozciągająca się na około 500 000 kilometrów, emituje strumień wiatru słonecznego skierowany w stronę Ziemi.
Przewiduje się, że strumień ten dotrze do naszej planety około 14 września 2025 roku, niosąc ze sobą potencjał do wywołania burz geomagnetycznych. Prognozy wskazują na warunki burzy geomagnetycznej od poziomu aktywnego do G1 (słabego), z możliwością eskalacji do poziomu G2 (umiarkowanego) między 14 a 15 września 2025 roku. Brytyjskie Met Office przewiduje osiągnięcie poziomów G2, podczas gdy NOAA Space Weather Prediction Center utrzymuje prognozy na poziomie G1, zaznaczając możliwość zmian w zależności od interakcji pól magnetycznych. Dziury koronalne to obszary w zewnętrznej atmosferze Słońca, które są chłodniejsze i mniej gęste, a ich linie pola magnetycznego otwierają się w przestrzeń kosmiczną, pozwalając na ucieczkę wiatru słonecznego.
Interakcja wiatru słonecznego z ziemskim polem magnetycznym może powodować zjawiska zorzy polarnej. Okresy równonocy, w tym zbliżająca się równonoc jesienna 22 września, sprzyjają silniejszym interakcjom między polem magnetycznym Słońca a Ziemią, zwiększając prawdopodobieństwo wystąpienia burz geomagnetycznych i bardziej spektakularnych zórz polarnych. Naukowcy uważnie monitorują sytuację, oceniając potencjalny wpływ tego zjawiska na działanie satelitów oraz naziemne systemy technologiczne. Wiatr słoneczny, będący strumieniem naładowanych cząstek, może zakłócać działanie sieci energetycznych, satelitów, systemów komunikacyjnych i nawigacyjnych, takich jak GPS. W przeszłości silne burze słoneczne, jak wydarzenie Carringtona w 1859 roku, powodowały zakłócenia w systemach telegraficznych i elektrycznych.