Szanghajski Instytut Fizyki Stosowanej Chińskiej Akademii Nauk (SINAP) ogłosił 1 listopada 2025 roku pomyślne zakończenie kluczowego eksperymentu związanego z reaktorem na stopionych solach toru (TMSR). To wydarzenie po raz pierwszy w historii ukazało możliwość transformacji toru w uran bezpośrednio w działającej instalacji aktywnej. Ten sukces bezsprzecznie potwierdza techniczną wykonalność wykorzystania toru w systemach ciekłych soli, co stanowi przełomowy moment dla rozwoju zaawansowanej energetyki jądrowej.
Eksperymentalny reaktor TMSR-LF1, zlokalizowany w mieście Wuwei w prowincji Gansu, jest obecnie jedynym na świecie działającym reaktorem, który wykorzystuje paliwo torowe w postaci stopionej soli. Instalacja osiągnęła stan krytyczny w październiku 2023 roku, a pełną moc osiągnęła w czerwcu 2024 roku. W październiku 2024 roku, podczas dziesięciodniowego okresu pracy na maksymalnej mocy z torem w obiegu solnym, odnotowano obecność Protaktynu-233. Jest to bezpośredni dowód na pomyślne wytwarzanie materiału rozszczepialnego, co stanowiło główny cel eksperymentu.
TMSR-LF1 reprezentuje konstrukcję IV generacji o mocy cieplnej wynoszącej 2 MW. Jako paliwo wykorzystuje się stop fluorotorku (FLiBe), a temperatury robocze wahają się od 560°C do 650°C. Infrastruktura reaktora obejmuje podziemny rdzeń aktywny, umieszczony w suchym szybie o głębokości 14 metrów. Chiński program reaktorów torowych na stopionych solach został zainicjowany w styczniu 2011 roku z dwudziestoletnim planem rozwoju. Sukces TMSR-LF1 przybliża Chiny do pełnego wykorzystania ich rozległych zasobów toru.
Tor, którego złoża w skorupie ziemskiej są trzy do czterech razy większe niż tradycyjnego uranu-235, oferuje znacznie dłuższą perspektywę zabezpieczenia potrzeb energetycznych. Reaktory torowe mają fundamentalną przewagę pod względem bezpieczeństwa, ponieważ z natury nie są w stanie wywołać niekontrolowanej reakcji łańcuchowej ani eksplozji jądrowej. Co więcej, cykl paliwowy oparty na torze wytwarza mniej długożyciowych aktynowców i plutonu w porównaniu z cyklem uranowym. Potencjalnie 1 tona toru jest energetycznie równoważna 200 tonom uranu, a ponowne załadowanie paliwa może być wymagane zaledwie raz na 30–50 lat. SINAP planuje budowę demonstracyjnego projektu o mocy 100 megawatów i uruchomienie go do eksploatacji pilotażowej do 2035 roku.