Wiedeń: Masowy grób rzymskich żołnierzy odkryty podczas modernizacji boiska piłkarskiego

Wiedeń, Austria – W październiku 2024 roku, podczas prac modernizacyjnych na boisku piłkarskim w dzielnicy Simmering, dokonano niezwykłego odkrycia archeologicznego. Robotnicy natrafili na masowy grób zawierający szczątki ponad 150 osób, które wstępnie zidentyfikowano jako rzymskich żołnierzy. Znalezisko to rzuca nowe światło na historię regionu i obecność Rzymian na tych terenach.

Archeolodzy z Muzeum Wiedeńskiego oraz specjaliści z firmy archeologicznej Novetus zostali natychmiast wezwani na miejsce. Wstępne badania szczątków, głównie mężczyzn w wieku od 20 do 30 lat, wykazały ślady gwałtownej śmierci w walce, spowodowanej obrażeniami od mieczy, włóczni i grotów strzał. Chaotyczny sposób pochówku sugeruje pośpiech lub niemożność przeprowadzenia godnego pogrzebu, co jest typowe dla miejsc masowych pochówków po bitwach.

Kierownik działu archeologicznego miasta Wiednia, Christina Adler-Wölf, podkreśliła, że znalezione uszkodzenia kości wskazują na działania wojenne, a nie na egzekucje czy kary wojskowe. Bioarcheolog z firmy Novetus, Michaela Binder, zauważyła unikalność tego masowego pochówku, ponieważ do III wieku n.e. Rzymianie w Europie przeważnie kremowali swoich zmarłych, a masowe pochówki na taką skalę są niezwykle rzadkie.

Datowanie radiowęglowe wskazuje, że śmierć nastąpiła między 80 a 130 rokiem n.e. Znaleziska takie jak rzymski sztylet z srebrną inkrustacją, fragmenty kolczugi, metalowa osłona policzkowa hełmu, dwa groty włóczni oraz charakterystyczne gwoździe z obuwia wojskowego (caligae) jednoznacznie potwierdzają rzymskie pochodzenie pochowanych. Odkrycie to stanowi pierwsze fizyczne dowody na obecność rzymskich legionów i potencjalną bitwę w tym regionie, prawdopodobnie podczas konfliktów z plemionami germańskimi na granicy naddunajskiej.

Masowe groby bitewne z okresu rzymskiego są niezwykle rzadkie w Europie Środkowej. Datowanie znaleziska jest zgodne z okresem kampanii cesarza Domicjana (86-96 n.e.) lub późniejszych konfliktów na granicy, mieszcząc się w przedziale czasowym końca I – początku II wieku n.e. Obszar dzisiejszej Austrii, w tym tereny w pobliżu Dunaju, stanowił ważny element rzymskiej strategii obronnej, czego świadectwem są liczne stanowiska archeologiczne, jak Carnuntum, które pełniło rolę ważnego obozu wojskowego i centrum administracyjnego.

To odkrycie otwiera nowe perspektywy dla zrozumienia wczesnej historii Wiednia i strategii wojskowej Cesarstwa Rzymskiego w regionie Dunaju. Pozwala na weryfikację dotychczasowych teorii dotyczących struktur wojskowych i demografii armii rzymskiej na tych terenach. Dalsze badania, w tym analizy DNA i izotopowe, mają na celu ustalenie pochodzenia żołnierzy i dokładniejszych okoliczności konfliktu.