Chińscy naukowcy z Southern University of Science and Technology opracowali przełomową technologię przechowywania danych, wykorzystującą DNA w formie taśmy, która może pomieścić petabajty informacji. Technologia ta, opisana w czasopiśmie "Science Advances", stanowi odpowiedź na rosnące zapotrzebowanie na pojemne i trwałe nośniki danych, przewyższając możliwości tradycyjnych dysków twardych.
Nowa metoda polega na konwersji plików cyfrowych na sekwencje zasad DNA (A, G, C, T), które następnie są nanoszone na taśmę wykonaną z mieszanki poliestru i nylonu. Taśma ta jest dodatkowo zabezpieczona warstwą krystaliczną, co ma zapewnić jej długowieczność. Każdy fragment taśmy działa jak cyfrowy folder, umożliwiając szybki dostęp do konkretnych plików bez konieczności przeszukiwania całej zawartości. Te cechy czynią technologię idealną do długoterminowego archiwizowania danych, potencjalnie przez tysiące lat, bez potrzeby zasilania elektrycznego.
Szacuje się, że 100-metrowa taśma DNA może przechować do 36 petabajtów danych, co stanowi ogromną pojemność w porównaniu do obecnych rozwiązań. Dla zobrazowania skali, ta sama ilość danych, która wymagałaby dziesiątek tysięcy metrów kwadratowych powierzchni i znacznych nakładów energii w tradycyjnych centrach danych, mogłaby zmieścić się w zaledwie kilku gramach DNA. Technologia ta jest częścią szerszego globalnego trendu eksploracji biologicznych nośników danych przez firmy takie jak Microsoft i Illumina.
Jednakże, szerokie zastosowanie tej innowacji napotyka na wyzwania, takie jak wysoki koszt syntezy i odczytu DNA, a także niższe prędkości zapisu i odczytu w porównaniu do tradycyjnych nośników. Konieczna jest również standaryzacja protokołów, aby zapewnić interoperacyjność. Pomimo tych przeszkód, zdolność DNA do przechowywania i odzyskiwania danych otwiera nowe możliwości, czyniąc je obiecującą alternatywą dla obecnych systemów przechowywania informacji, oferując potencjał do zrównoważonego i energooszczędnego archiwizowania cyfrowego dziedzictwa.