Astronomowie dokonali przełomowego odkrycia, identyfikując RAD J131346.9+500320 – najdalszy i najjaśniejszy Dziwny Krąg Radiowy (ORC) zaobserwowany do tej pory. ORC to rozległe, słabo widoczne struktury emisji radiowej w kształcie pierścieni, otaczające galaktyki, które po raz pierwszy wykryto zaledwie sześć lat temu. Te pierścienie składają się z relatywistycznej, namagnesowanej plazmy i są widoczne wyłącznie w zakresie radiowym widma elektromagnetycznego.
Nowo odkryty ORC charakteryzuje się przesunięciem ku czerwieni (redshift) około 0,94, co oznacza, że obserwujemy go w stanie sprzed około 7,7 miliarda lat, gdy wszechświat był mniej więcej w połowie swojego obecnego wieku. Jego odległość, skala i jasność czynią go znaczącym celem do przyszłych badań. Przesunięcie ku czerwieni o z=0,94 odpowiada wiekowi wszechświata wynoszącemu około 7,7 miliarda lat, co stanowi około 56% jego obecnego wieku. Ten ORC jest szczególnie intrygujący ze względu na swoją rzadką, podwójną strukturę pierścieniową – jest to dopiero drugie zidentyfikowane tego typu zjawisko. Te przecinające się pierścienie mogą dostarczyć kluczowych informacji na temat mechanizmów powstawania takich obiektów, być może wskazując na wielokrotne energetyczne zdarzenia w galaktyce macierzystej.
Naukowcy sugerują, że ORC mogą być powiązane z potężnymi wyrzutami materii z galaktyk spiralnych. Wyrzuty te mogą wynikać ze skoncentrowanej formacji gwiazd lub aktywnych jąder galaktyk, wypychając materię i pola magnetyczne w otaczające środowisko i tworząc rozległe, okrągłe halo radiowe. Inne teorie wskazują na fale uderzeniowe powstałe w wyniku zderzeń supermasywnych czarnych dziur lub połączeń galaktyk.
Odkrycie to niesie ze sobą ogromny potencjał dla nadchodzących przeglądów radiowych. Każdy nowy ORC pogłębia nasze zrozumienie, jednocześnie rodząc kolejne pytania dotyczące potężnych kosmicznych procesów kształtujących te ogromne, chmuropodobne pierścienie. Odkrycie RAD J131346.9+500320, wraz z dwoma innymi znaczącymi kosmicznymi gigantami, podkreśla potencjał nowych perspektyw w interakcji między dżetami czarnych dziur, wiatrami galaktycznymi i ich otoczeniem. Odkrycia te przypominają nam o bezkresie Wszechświata i o tym, jak wiele jeszcze pozostaje do odkrycia w jego tajemnicach. Wraz z pojawieniem się nowych instrumentów, takich jak Square Kilometre Array, oczekuje się odkrycia jeszcze większej liczby tych fascynujących struktur kosmicznych, co jeszcze bardziej pogłębi nasze zrozumienie ewolucji galaktycznej. Inspirują one do dalszych badań i poszukiwania odpowiedzi na fundamentalne pytania dotyczące naszego miejsca w kosmosie.