Teleskop Jamesa Webba ujawnił bezprecedensowe szczegóły największego regionu formowania gwiazd w Drodze Mlecznej

Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba (JWST) dostarczył najnowszych, niezwykle szczegółowych obrazów obłoku molekularnego Sagittarius B2 (Sgr B2), który jest największym i najbardziej aktywnym obszarem formowania gwiazd w naszej galaktyce, Drodze Mlecznej. Położony zaledwie kilkaset lat świetlnych od supermasywnej czarnej dziury Sagittarius A* w centrum galaktyki, Sgr B2 stanowi prawdziwą kuźnię gwiazd. Pomimo posiadania zaledwie 10% materii potrzebnej do formowania gwiazd w centrum galaktycznym, odpowiada za produkcję 50% wszystkich gwiazd w tym regionie.

Wykorzystując swoje instrumenty bliskiej i średniej podczerwieni – NIRCam i MIRI – Webb uchwycił hipnotyzujący widok masywnych gwiazd, rozświetlonych obłoków gazu i pyłu kosmicznego. Obrazy te pozwalają zajrzeć w głąb gęstych obłoków, które zazwyczaj przesłaniają młode gwiazdy i otaczający je rozgrzany pył. Astronomowie, w tym dr Adam Ginsburg z Uniwersytetu Florydy, który jest głównym badaczem programu, podkreślają, że potężne instrumenty Webba dostarczają szczegółów, jakich nigdy wcześniej nie obserwowano. Pozwoli to na lepsze zrozumienie wciąż nieuchwytnych tajemnic powstawania masywnych gwiazd i wyjaśnienie, dlaczego Sgr B2 jest tak znacznie bardziej aktywny niż pozostałe rejony centrum galaktycznego.

Jednym z najbardziej fascynujących odkryć są ciemne obszary wewnątrz Sgr B2. Te pozornie puste przestrzenie są w rzeczywistości tak gęste od gazu i pyłu, że nawet teleskop Webba nie jest w stanie przez nie przeniknąć. Stanowią one surowiec dla przyszłych gwiazd i bezpieczne schronienie dla tych zbyt młodych, by świecić. Instrument MIRI ujawnił świecący pył kosmiczny, podgrzewany przez bardzo młode, masywne gwiazdy, a także obszar znany jako Sagittarius B2 North, który jest jednym z najbardziej bogatych w cząsteczki regionów, jaki kiedykolwiek odkryto, widzianym teraz z niespotykaną dotąd klarownością.

Badania te dostarczają cennych informacji na temat procesów formowania gwiazd w ekstremalnych środowiskach. Dane z Webba pomogą rozwikłać zagadki dotyczące powstawania gwiazd i wyjaśnić niezwykłą produktywność Sagittarius B2 w porównaniu do innych regionów galaktyki. Co ciekawe, niektóre obszary Sgr B2 wykazują niezwykłą asymetrię, z jednym bokiem zakończonym ostrym, prostym krawędzią, co może sugerować zdarzenie kompresyjne, które uformowało ten obłok. Warunki panujące w Sgr B2 przypominają te panujące w odległych galaktykach z wczesnego wszechświata, co czyni te obserwacje kluczowym oknem na procesy formowania gwiazd i gromad w początkach istnienia kosmosu.

Teleskop Jamesa Webba, będący wspólnym przedsięwzięciem NASA, Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) i Kanadyjskiej Agencji Kosmicznej (CSA), jest wiodącym obserwatorium kosmicznym, które bada tajemnice Układu Słonecznego, obserwuje odległe światy i zgłębia pochodzenie wszechświata oraz miejsce ludzkości w jego strukturze.