W Parku Narodowym Quebrada del Condorito, w argentyńskiej prowincji Kordoba, walka z pożarem, który rozpoczął się w piątek, 10 października 2025 roku, wciąż trwa, choć odnotowano postępy w jego opanowaniu. Ogień, którego źródłem było zapalenie się pojazdu na trasie Altas Cumbres, pochłonął już szacunkowo 4 000 hektarów rodzimej roślinności, co czyni go jednym z najbardziej złożonych pożarów w tym roku w regionie Kordoby. Po czterech dniach intensywnych działań, pożar osiągnął 80% kontroli, jednak wciąż utrzymuje się aktywny punkt zapłonu w trudno dostępnym sektorze parku.
Akcja gaśnicza jest wyjątkowo trudna ze względu na górzysty teren oraz niesprzyjające warunki atmosferyczne. Początkowo silne wiatry, przekraczające 30 kilometrów na godzinę w miniony weekend, zmusiły do tymczasowego wstrzymania operacji lotniczych. W poniedziałek, 13 października, sekretarz ds. zarządzania kryzysowego, Roberto Schreiner, informował, że wilgotność względna spadła poniżej 20 procent, a temperatury przekraczały 32 stopnie Celsjusza, co stanowiło poważne zagrożenie. W szczytowym momencie walki z żywiołem zaangażowanych było ponad 220 funkcjonariuszy, wspieranych przez dziewięć jednostek powietrznych, w tym samoloty zrzucające wodę i helikoptery, a także zespoły z innych parków narodowych postawione w stan gotowości.
Park Narodowy Quebrada del Condorito, ustanowiony 28 listopada 1996 roku, zajmuje powierzchnię 37 344 hektarów i stanowi kluczowy obszar dla ochrony bioróżnorodności Sierras Pampeanas. Jest to przede wszystkim krytyczne siedlisko dla kondora andyjskiego, największego ptaka latającego na świecie, którego rozpiętość skrzydeł może dochodzić do 3,3 metra. Oprócz kondorów, teren ten jest domem dla pum, lisów, sępów oraz projektu reintrodukcji gwanako. Władze parku podkreśliły, że straty dla fauny i siedlisk są znaczące, a sam obszar pozostaje zamknięty dla zwiedzających do czasu pełnej oceny ekologicznych zniszczeń.
Kondor andyjski, będący symbolem dla ludów andyjskich, pełni kluczową funkcję jako padlinożerca, pomagając w utrzymaniu równowagi ekosystemu. W obliczu tej destrukcji, uwaga skupia się obecnie na chłodzeniu obszarów i zapobieganiu ponownym zapłonom, przy jednoczesnym planowaniu przyszłych działań odbudowy. Zniszczenia te stanowią ostrzeżenie o kruchości chronionych ekosystemów i konieczności wzmocnienia zarządzania zasobami naturalnymi.