Tajfun Fengshen, sklasyfikowany jako dwunasta poważna burza tego sezonu, nabiera siły i kieruje się w stronę gęsto zaludnionych wybrzeży. Stanowi to poważny sprawdzian regionalnej odporności na katastrofy oraz zdolności do skoordynowanej gotowości. Szybka intensyfikacja tego układu zmusiła władze do podniesienia poziomu alarmowego w zagrożonych sektorach, podczas gdy synoptycy uważnie monitorują jego potężną trajektorię.
Wstępne analizy sugerowały, że prędkość wiatru osiągnie wartości między 13 a 16 w skali Beauforta, co wskazywałoby na utrzymującą się, znaczną siłę żywiołu. Jednakże, najnowsze dane meteorologiczne wskazują, że organizacja burzy została zakłócona przez ścinanie wiatru z kierunku południowego (southerly shear). W rezultacie, zrewidowano prognozę szczytowej intensywności, która ma wynieść 100 km/h (55 węzłów) w ciągu najbliższych 24 godzin, po czym oczekuje się gwałtownego osłabienia.
Centrum Ostrzegania przed Tajfunami (Joint Typhoon Warning Centre, JTWC) przewiduje, że system ten skręci na południowy zachód w kierunku Wietnamu. Według prognoz, tajfun Fengshen może dotrzeć do lądu w pobliżu Da Nang za około 60 godzin. Oczekuje się, że uderzy jako minimalna burza tropikalna lub silna depresja tropikalna, zanim ostatecznie rozproszy się nad południowym Laosem.
Mimo przewidywanego osłabienia wiatru, najbardziej krytycznym zagrożeniem pozostaje związany z nim ulewny deszcz. Choć wcześniejsze szacunki mówiły o opadach w zakresie 100 do 200 milimetrów, izolowane obszary przygotowują się na potencjalne ulewy przekraczające 300 milimetrów. Ekstremalne ilości wody mają spaść między 27 a 28 października.
Tak duża objętość opadów uwydatnia wrażliwość infrastruktury i znacząco zwiększa ryzyko poważnych zagrożeń, w tym błyskawicznych powodzi, głębokiego zalania terenów nisko położonych oraz osunięć ziemi na niestabilnym gruncie. W odpowiedzi na ewoluujące zagrożenie, władze mobilizują znaczne zasoby. Przygotowania obejmują rozmieszczenie wyspecjalizowanych kontyngentów wojskowych oraz setek małych i średnich jednostek pływających, gotowych do natychmiastowych operacji poszukiwawczo-ratowniczych.
Ponadto, trwają strategiczne plany potencjalnej ewakuacji. Obejmują one do 210 000 mieszkańców, którzy zamieszkują obszary narażone na zalanie lub uszkodzenia zboczy, jeśli burza utrzyma prognozowaną intensywność w trakcie zbliżania się do wybrzeża. Historyczne analogie podkreślają, jak ważny jest czas trwania zjawiska. Podobna burza w 2019 roku, Tajfun Mangkhut, spowodowała długotrwałe zakłócenia z powodu wolnego tempa przemieszczania się po wejściu na ląd, co skutkowało przedłużającymi się przerwami w dostawie prądu i utrzymującymi się powodziami rzecznymi. Dane z regionalnych agencji zarządzania kryzysowego potwierdzają, że gotowość na poziomie społeczności, zwłaszcza wcześniejsze rozmieszczenie zapasów i jasna komunikacja dróg ewakuacyjnych, udowodniła skrócenie czasu reakcji kryzysowej nawet o 40% w rejonach, które niedawno przeprowadziły kompleksowe ćwiczenia.