Tropikalna Depresja Kalmaegi dynamicznie zbliża się do Obszaru Odpowiedzialności Filipin (PAR), stanowiąc poważne wyzwanie dla regionu. We wczesne niedzielne przedpołudnie, 2 listopada 2025 roku, system pogodowy znajdował się w odległości około 1320 kilometrów na wschód od Wschodnich Visayas. Jego trajektoria, skierowana na zachód-północny zachód z prędkością 20 kilometrów na godzinę, sugerowała rychłe wkroczenie w granice PAR, gdzie ma otrzymać lokalne miano Tino.
Obserwowane wzmocnienie parametrów burzy jest znaczące. Maksymalne stałe wiatry osiągnęły już 65 km/h, z porywami dochodzącymi do 80 km/h. Prognozy wskazują na dalszą intensyfikację w ciągu dnia dzisiejszego, z potencjałem przekształcenia się w silną tropikalną depresję, a być może nawet w tajfun do poniedziałku, 3 listopada. Przewiduje się, że uderzenie lądowe nastąpi w rejonie Wschodnich Visayas lub Caraga późnym wieczorem w poniedziałek lub wczesnym wtorkiem, 4 listopada. Zjawisko to niesie ze sobą realne ryzyko obfitych opadów deszczu, silnych wiatrów, powodzi oraz osunięć ziemi.
W obliczu nadchodzących sił natury, kluczowe staje się przewartościowanie wewnętrznego przygotowania i odporności. Analiza historyczna podobnych zjawisk wskazuje, że społeczności, które proaktywnie inwestowały w systemy wczesnego ostrzegania i edukację mieszkańców, odnotowały mniejsze straty. Przykładowo, w sezonie tajfunów w 2020 roku, regiony te doświadczyły mniejszego obciążenia psychicznego. Dane PAGASA dotyczące tajfunu Mangkhut w 2018 roku potwierdziły, że lokalne władze, takie jak te w prowincji Aurora, które wdrożyły protokoły ewakuacyjne oparte na ciągłej komunikacji, minimalizowały straty.
Dodatkowo, dane meteorologiczne z ostatnich lat wskazują, że burze rozwijające się w tym rejonie, podobne do Kalmaegi, często wykazują tendencję do nagłego wzmocnienia. Zjawisko to jest związane z wysoką temperaturą powierzchni morza, która według wstępnych pomiarów z początku listopada przekracza średnią z dekady o 0.8 stopnia Celsjusza. To dodatkowe ciepło działa jako paliwo dla systemu, co podkreśla potrzebę świadomego zarządzania reakcją na te naturalne procesy i umacniania wspólnych struktur.