Niedawne wydarzenia w okolicach Noosa w stanie Queensland, gdzie matka humbaka i jej młode zostały uwięzione w sieci przeciwrekinowej, podkreślają kruchość życia morskiego w obliczu ludzkiej ingerencji. Nagrania z drona uchwyciły dramatyczną akcję ratunkową, ukazując determinację matki w ochronie potomstwa, która jednak doprowadziła do zaplątania obu zwierząt.
Morskie ssaki, takie jak wieloryby, podejmują niezwykłe podróże migracyjne, pokonując tysiące kilometrów. Humbaki, na przykład, mogą przemierzać ponad 25 000 kilometrów rocznie, podróżując między chłodnymi wodami Arktyki a cieplejszymi regionami rozrodu. Te długie wędrówki są kluczowe dla ich cyklu życiowego, jednak niosą ze sobą również znaczące ryzyko. Sieci rybackie i inne pułapki stanowią śmiertelne zagrożenie, prowadząc do zaplątania, które może skutkować utonięciem lub wycieńczeniem, zwłaszcza dla młodych i niedoświadczonych osobników. Dr Olaf Meynecke, badacz ssaków morskich, zwraca uwagę, że choć takie incydenty zdarzają się co roku, tym razem odnotowano jednoczesne uwięzienie czterech wielorybów, co jest bezprecedensowe. Podkreśla on, że najczęściej w sieci zaplątują się matki z młodymi, co zwiększa ryzyko śmierci cieląt, które mogą utonąć, jeśli matka nie jest w stanie utrzymać ich na powierzchni wody.
Ten incydent ponownie rozbudził debatę na temat skuteczności i wpływu sieci przeciwrekinowych na ekosystemy morskie, szczególnie w okresach wzmożonych migracji wielorybów. Aktywiści ekologiczni apelują o tymczasowe usuwanie tych sieci w kluczowych okresach migracyjnych, aby zapobiec dalszym tragediom. W przeciwieństwie do Nowej Południowej Walii, gdzie sieci przeciwrekinowe są usuwane podczas migracji wielorybów, sieci w Queensland pozostają przez cały rok, co prowadzi do znacznych szkód dla fauny morskiej. Badania pokazują, że od 2001 roku co najmniej 81 wielorybów zaplątało się w sieci przeciwrekinowe u wschodniego wybrzeża Australii, przy czym duże osobniki rzadko przeżywają w takich pułapkach. Zanieczyszczenie oceanów, w tym obecność plastiku i porzuconych sieci, stanowi jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla tych majestatycznych stworzeń. Badania wskazują, że niektóre tworzywa sztuczne mogą emitować sygnały akustyczne podobne do pożywienia wielorybów, co prowadzi do ich mylenia i spożywania.
Zmiany klimatyczne również odgrywają znaczącą rolę, wpływając na temperaturę wód i dostępność pożywienia, co zmusza wieloryby do zmiany tras migracyjnych. Globalne ocieplenie i zmiany klimatyczne wpływają również na szlaki migracyjne rekinów, czyniąc je bardziej podatnymi na zaplątanie w sieci. Kolizje ze statkami są również jedną z głównych przyczyn śmierci zwierząt morskich, w tym wielorybów i rekinów. Wzrost temperatury oceanów wpływa na cyrkulację morską i zmniejsza ilość tlenu oraz składników odżywczych, co negatywnie oddziałuje na całe morskie sieci pokarmowe. Badania prowadzone przez dr. Meynecke, który zajmuje się również wpływem zanieczyszczenia hałasem na wieloryby, podkreślają, że te zwierzęta wykorzystują różnorodne metody nawigacji, w tym pola magnetyczne Ziemi i gradienty temperatury wody. Jednakże, ludzka działalność, od zanieczyszczenia po budowę infrastruktury, stanowi coraz większe wyzwanie dla ich przetrwania. Historia ta jest przypomnieniem o naszej odpowiedzialności za ochronę życia w oceanach i potrzebie poszukiwania bardziej zrównoważonych rozwiązań, które minimalizują negatywny wpływ na morskie ekosystemy, jednocześnie zapewniając bezpieczeństwo ludziom.