Formacje bazaltowe znajdujące się pod dnem oceanu stanowią obiecujące rozwiązanie w zakresie trwałego magazynowania dwutlenku węgla (CO2), kluczowego elementu w łagodzeniu zmian klimatycznych. Te struktury geologiczne wchodzą w naturalną reakcję z CO2 i wodą, przekształcając gaz w stabilne minerały węglanowe w ciągu kilku lat, co znacząco zmniejsza ryzyko wycieku.
Badania przedstawione na konferencji InterPore2025 w maju 2025 roku analizowały efektywność i ryzyko geomechaniczne związane z magazynowaniem CO2 w bazaltach wulkanicznych na lądach. Oddzielne badanie opublikowane we wrześniu 2025 roku w czasopiśmie Fuel szczegółowo opisało mechanizmy i postępy technologiczne w wykorzystaniu bazaltu jako pochłaniacza węgla.
Wyniki tych badań sugerują, że rozległe złoża bazaltu pod dnem oceanu, o teoretycznej zdolności magazynowania wielokrotnie przewyższającej obecne globalne emisje, mogą stanowić potężne narzędzie do łagodzenia zmian klimatycznych. Szybki proces mineralizacji w bazaltach stanowi potencjalnie trwałą metodę usuwania CO2 z atmosfery.
Globalne formacje bazaltowe pod dnem oceanu mają teoretyczną zdolność magazynowania około 100 000 gigaton CO2, co znacznie przewyższa obecne roczne globalne emisje. Badania opublikowane w Environmental Science & Technology Letters w lutym 2018 roku wykazały, że karbonatyzacja minerałów w bazalcie może zachodzić w tempie znacznie szybszym niż w głębokich zbiornikach piaskowca, ze szacowanym wskaźnikiem wychwytywania na poziomie 1,24 ± 0,52 kg CO2 na metr sześcienny bazaltu rocznie.
W temperaturze 100°C i przy ciśnieniu 100 bar szacuje się, że przestrzeń porowa w formacji bazaltowej Grand Ronde mogłaby całkowicie ulec karbonatyzacji w ciągu około 20 tygodni, prowadząc do trwałego magazynowania w postaci minerałów około 47 kg CO2 na metr sześcienny bazaltu. Naukowcy aktywnie badają te możliwości.
Na przykład, projekt PERBAS, obejmujący dziesięciu partnerów z Niemiec, Norwegii, USA i Indii, ma na celu stworzenie podstaw do bezpiecznego i stabilnego geologicznie magazynowania CO2 w morskich skałach bazaltowych, przyczyniając się do realizacji międzynarodowych celów klimatycznych. Badania nad rolą bazaltu w sekwestracji CO2 przy niskiej wilgotności, analizowane w badaniach opublikowanych w lipcu 2025 roku, wskazują, że podwyższone temperatury mogą znacząco zwiększyć efektywność magazynowania węgla.
Eksperymenty wykazały, że w temperaturze 300°C efektywność magazynowania węgla może osiągnąć 75 g/kg bazaltu w ciągu pięciu dni, co jest dwunastokrotnie wyższym wskaźnikiem niż w temperaturze 200°C. Potencjał bazaltu jako pochłaniacza węgla jest ogromny.
Projekt Solid Carbon ma na celu pozyskiwanie CO2 z powietrza przy użyciu energii odnawialnej i wtłaczanie go do bazaltu pod dnem morskim, gdzie ulega mineralizacji do skały. Chociaż wstępne próby terenowe na Islandii i w USA pokazują obiecujące wyniki, potrzebne są dalsze badania, aby w pełni zrozumieć ten proces, zwłaszcza w odniesieniu do wieku i właściwości różnych formacji bazaltowych.
Ciągłe badanie tych naturalnych "sklepień" dla sekwestracji CO2 stanowi znaczący krok naprzód w rozwoju zrównoważonych rozwiązań w zakresie łagodzenia zmian klimatycznych, oferując ścieżkę do bardziej stabilnej i zrównoważonej przyszłości.