W sercu argentyńskiej Patagonii, w formacji Chorrillo, paleontolodzy dokonali znaczącego odkrycia, które rzuca nowe światło na ekosystemy późnej kredy. W sierpniu 2025 roku ogłoszono odkrycie nowego gatunku prehistorycznego krokodyla, nazwanego *Kostensuchus atrox*. Ten potężny drapieżnik przemierzał te tereny około 70 milionów lat temu, osiągając imponujące 3,5 metra długości i wagę około 250 kilogramów.
Nazwa *Kostensuchus atrox* jest hołdem dla patagońskich wiatrów ("Kosten"), egipskiego bóstwa krokodyli ("Suchus") oraz łacińskiego określenia "atrox", oznaczającego "zajadły", co doskonale oddaje naturę tego stworzenia i jego miejsce występowania. Odkrycie jest tym bardziej znaczące, że jest to pierwszy taki przypadek w formacji Chorrillo, a znalezione szczątki, obejmujące czaszkę, szczęki i znaczną część szkieletu, są wyjątkowo kompletne, dostarczając naukowcom bezcennych informacji na temat anatomii i stylu życia tych pradawnych gadów.
Eksperci sugerują, że *K. atrox* był szczytowym drapieżnikiem swojego środowiska. Jego szeroka, masywna czaszka z potężnymi szczękami i dużymi, ząbkowanymi zębami, świadczy o zdolności do powalania i rozszarpywania dużych ofiar. Badania wskazują, że jego dieta składała się w co najmniej 70% z mięsa, co kwalifikuje go jako hiperkarniwora. Prawdopodobnie polował na średniej wielkości dinozaury, takie jak roślinożerny *Isasicursor santacrucensis*, który również zamieszkiwał te tereny.
Formacja Chorrillo, datowana na wiek maestrichtu (około 72,1–66 milionów lat temu), jest znana z bogactwa skamieniałości, obejmujących ślady dinozaurów, żółwi, płazów i ssaków. Odkrycie *K. atrox* wzbogaca naszą wiedzę o faunie, która kształtowała oblicze Patagonii u schyłku ery dinozaurów. *Kostensuchus atrox* należał do grupy peirozaurów, wymarłych krewnych współczesnych krokodyli, i stanowił ważny element łańcucha pokarmowego. Choć największym drapieżnikiem w formacji Chorrillo był dinozaur *Maip macrothorax* (osiągający 9-10 metrów długości), *Kostensuchus atrox* plasował się jako jeden z głównych łowców swojego środowiska, zajmując drugie miejsce pod względem wielkości.
Badania nad tym fascynującym stworzeniem otwierają nowe perspektywy na zrozumienie ewolucji i adaptacji gadów w prehistorycznej Patagonii. Podkreślają również znaczenie międzynarodowej współpracy w dziedzinie paleontologii oraz potrzebę ochrony tych cennych stanowisk dla przyszłych pokoleń badaczy.