Międzynarodowy zespół naukowców, działający w ramach Ekspedycji 501, dokonał przełomowego odkrycia ogromnych, niewykorzystanych dotąd zasobów słodkiej wody znajdujących się pod dnem Oceanu Atlantyckiego. Publikacja wyników badań w 2025 roku otwiera nowe perspektywy w walce z narastającym globalnym problemem niedoboru wody pitnej.
Badania, prowadzone od maja do lipca 2025 roku, obejmowały wiercenia na głębokość blisko 400 metrów pod dnem morskim w rejonie Przylądka Cod w USA. Wykorzystując platformę typowo stosowaną w przemyśle naftowym, zespół zdołał pobrać tysiące litrów słodkiej wody o bardzo niskim poziomie zasolenia. Już wstępne szacunki wskazują, że te nowo odkryte rezerwy mogłyby zaspokoić zapotrzebowanie Nowego Jorku na wodę pitną przez setki lat. To ogromne podwodne złoże może stać się kluczowym zasobem w zaspokajaniu rosnącego zapotrzebowania na wodę słodką w aglomeracjach miejskich na całym świecie.
Jak podkreśla geofizyk Brandon Dugan, uczestnik misji, jest to "jedno z ostatnich miejsc na Ziemi, gdzie można było znaleźć słodką wodę". W obliczu rosnącej populacji i kurczących się zasobów wody pitnej, dostęp do tych podwodnych rezerw może stanowić alternatywę dla wyczerpywania istniejących źródeł. Organizacja Narodów Zjednoczonych przewiduje, że do 2030 roku globalne zapotrzebowanie na wodę słodką przekroczy jej podaż o 40%, co czyni to odkrycie szczególnie obiecującym.
Odkrycia te potwierdzają wcześniejsze hipotezy naukowców, którzy od lat 70. XX wieku natrafiali na ślady słodkiej wody podczas odwiertów naftowych u wybrzeży USA. Dopiero jednak zastosowanie nowoczesnych technik geofizycznych, takich jak metody elektromagnetyczne, pozwoliło na precyzyjne zmapowanie tych rozległych złóż. Szacuje się, że odkryte złoża rozciągają się na długości setek kilometrów wzdłuż wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych, od Massachusetts po New Jersey. Woda w tych warstwach wodonośnych jest najbardziej słodka w pobliżu brzegu, a jej zasolenie wzrasta wraz z oddalaniem się od niego, co sugeruje, że złoża są również zasilane przez współczesne spływy wód z lądów.
Eksperci wskazują, że podobne struktury geologiczne mogą istnieć również w innych regionach świata, otwierając drogę do rozwiązania problemów z dostępem do wody pitnej w wielu miejscach. Potwierdza to również analiza danych z badań dna morskiego, które sugerują istnienie ukrytych zbiorników wodnych w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, borykających się z niedoborami wody. Wykorzystanie tych podwodnych zasobów wymaga jednak dalszych badań nad technologiami ich wydobycia i ewentualnego odsalania, aby zapewnić ich zrównoważone wykorzystanie.
Odkrycie to stanowi ważny krok w kierunku zapewnienia bezpieczeństwa wodnego w obliczu globalnych wyzwań klimatycznych i demograficznych, oferując realną nadzieję na przyszłość. Podkreśla to znaczenie ciągłych badań naukowych i innowacyjnych rozwiązań w zarządzaniu zasobami naturalnymi naszej planety.