Naukowcy z Museums Victoria Research Institute dokonali przełomowego odkrycia na australijskim wybrzeżu, odnajdując skamieniałości najstarszego dotąd zarejestrowanego megaraptora. Znalezisko, kierowane przez paleontologa Jake'a Kotevskiego, datowane jest na 108 do 121 milionów lat, co stanowi kluczowy moment w poznawaniu ekosystemów okresu kredy na półkuli południowej. Odkryte w formacjach Strzelecki i Eumeralla w stanie Wiktoria, szczątki wskazują na drapieżnika o długości od sześciu do siedmiu metrów, co czyni go największym przedstawicielem swojego gatunku w regionie.
Współistniał on z mniejszymi drapieżnikami, takimi jak karcharodontozaury (długości 2-4 metrów) oraz unenlaginy, znane jako "południowe raptory" (poniżej 1 metra). Badania sugerują, że w większości siedlisk kredowych karcharodontozaury były drapieżnikami szczytowymi. Jednakże w tym australijskim regionie dominującą rolę odgrywały megaraptorydy, co wskazuje na unikalny rozwój ekosystemu Australii, odmienny od innych części świata. To odkrycie rzuca nowe światło na historię ewolucji dinozaurów w Gondwanie, starożytnym superkontynencie, który obejmował Amerykę Południową, Afrykę, Australię i Antarktydę. Połączenie między tymi lądami wczesnej kredy ułatwiało wymianę gatunków, choć każdy kontynent podążał własną ścieżką ewolucyjną. Na przykład karcharodontozaury w Ameryce Południowej osiągały rozmiary porównywalne z Tyrannosaurusem Rexem, podczas gdy w Australii były przyćmione przez megaraptorydy.
Znalezione skamieniałości nie tylko dostarczają danych o gatunkach zamieszkujących południową część planety, ale także pomagają w rekonstrukcji organizacji ówczesnych ekosystemów. Obecność dominującego drapieżnika, innego niż dotychczas oczekiwano, wymusza ponowną ocenę wcześniejszych teorii dotyczących ewolucji dinozaurów w Gondwanie. Odkrycie to, opublikowane w "Journal of Vertebrate Paleontology", nie tylko rozszerza zapis kopalny teropodów w Australii, ale także stanowi mocny dowód na wymianę fauny między Australią a Ameryką Południową poprzez Antarktydę we wczesnej kredzie. Podważa to również wcześniejsze założenia dotyczące hierarchii wielkości drapieżników w ekosystemach Gondwany, podkreślając unikalność fauny kredowej Wiktorii.
Badania te podkreślają również kluczową rolę kolekcji muzealnych w budowaniu wiedzy naukowej i osiąganiu znaczących przełomów, a także istotny wkład członków społeczności, takich jak wolontariuszka Museums Victoria, Melissa Lowery, która jako pierwsza zidentyfikowała trzy z odkrytych skamieniałości. Odkrycie to otwiera nowe ścieżki dla badań paleontologicznych, podkreślając znaczenie Australii w zrozumieniu ewolucji dinozaurów na półkuli południowej.