Wprowadzenie na orbitę satelity NISAR (NASA-ISRO Synthetic Aperture Radar) 30 lipca 2025 roku stanowi przełom w monitorowaniu dynamicznych systemów Ziemi, ze szczególnym uwzględnieniem Antarktydy. Dzięki zaawansowanym, dwuczęstotliwościowym systemom radarowym, NISAR jest w stanie wykrywać zmiany powierzchni z dokładnością do jednego centymetra. Ta międzynarodowa współpraca między NASA a ISRO ma na celu dostarczenie bezpłatnie dostępnych danych, które rzucą nowe światło na kluczowe zmiany zachodzące na Antarktydzie i ich wpływ na globalny wzrost poziomu mórz.
Misja NISAR koncentruje się na szczegółowych badaniach kriosfery, w tym na analizie ruchu lądolodów i procesów topnienia na Antarktydzie. Celem jest lepsze zrozumienie mechanizmów przyczyniających się do podnoszenia się poziomu mórz na całym świecie. Orbita satelity, typu heliosynchronicznego, została skonfigurowana tak, aby zmaksymalizować pokrycie regionów polarnych, zapewniając powtarzalne obserwacje w tych samych lokalnych porach słonecznych. Pozwala to na porównywanie danych z różnych okresów z zachowaniem stałych warunków oświetleniowych, co jest kluczowe dla precyzyjnego monitorowania zmian. Zaawansowane systemy radarowe NISAR, obejmujące pasma L i S, są w stanie przenikać chmury i pokrywy roślinne, co umożliwia obserwacje w każdych warunkach pogodowych i o każdej porze dnia. Pasmo L, z falą o długości 24 cm, jest szczególnie skuteczne w penetracji śniegu, co pozwala na śledzenie ruchu lodu pod jego powierzchnią. Z kolei pasmo S, z falą o długości 10 cm, jest bardziej wrażliwe na wilgotność śniegu, wskazując obszary topnienia. Połączenie tych dwóch technologii zapewnia kompleksowy obraz, umożliwiając wykrywanie zmian powierzchni z dokładnością do jednego centymetra. Dane te są nieocenione dla naukowców badających dynamikę lądolodów, które stanowią największy rezerwuar zamrożonej wody słodkiej na Ziemi.
Antarktyda odgrywa kluczową rolę w globalnym bilansie wodnym. Szacuje się, że całkowite stopienie lądolodu antarktycznego mogłoby podnieść globalny poziom mórz o około 58 metrów. Obecnie szacuje się, że Antarktyda traci od 100 do 200 miliardów ton lodu rocznie, a tempo to wzrasta. Niektóre regiony Zachodniej Antarktydy mogą być już niestabilne, a ich potencjalne stopienie może przyczynić się do wzrostu poziomu mórz o ponad 3 metry w ciągu najbliższych dwustu lat. NISAR, dzięki swojej zdolności do monitorowania nawet najmniejszych zmian, dostarczy kluczowych danych do lepszego prognozowania tych procesów i ich wpływu na społeczności przybrzeżne na całym świecie.
Orbita heliosynchroniczna satelity NISAR zapewnia stałe warunki oświetleniowe, co jest niezwykle ważne dla porównywania danych obrazowych z różnych okresów. Pozwala to na tworzenie szczegółowych „filmów poklatkowych” ruchów lodowców, co z kolei umożliwia lepsze zrozumienie przyczyn i mechanizmów zmian, a tym samym dokładniejsze przewidywanie przyszłych scenariuszy. Ta precyzja obserwacji jest niezbędna do oceny wpływu zmian klimatycznych na kriosferę i jej konsekwencji dla globalnego poziomu mórz.