Analiza starożytnego DNA przeprowadzona przez Instytut Alfreda Wegener (AWI) rzuciła nowe światło na procesy klimatyczne sprzed tysięcy lat. Badacze odkryli, że masywne zakwity alg w Oceanie Południowym, które miały miejsce około 14 000 lat temu, odegrały kluczową rolę w redukcji poziomu dwutlenku węgla w atmosferze. Wyniki te, opublikowane w prestiżowym czasopiśmie Nature Geoscience, wskazują na niezwykłą zdolność tych organizmów morskich do wpływania na globalną dynamikę węgla.
Okres ten, znany jako Antarktyczne Odwrócenie Zimne (ACR), charakteryzował się specyficznymi warunkami klimatycznymi. Długotrwałe zalodzenie zimą, po którym następowało intensywne topnienie lodowców wiosną, stworzyło idealne środowisko dla rozwoju alg z rodzaju Phaeocystis. Te mikroskopijne organizmy, dzięki swojej zdolności do fotosyntezy, pochłonęły znaczące ilości dwutlenku węgla z atmosfery, tym samym spowalniając tempo wzrostu tego kluczowego gazu cieplarnianego.
Zespół AWI zidentyfikował tę zależność dzięki analizie osadowego DNA (sedaDNA), które przez tysiąclecia zachowało materiał genetyczny w dnie morskim. Odkrycia te nabierają szczególnego znaczenia w kontekście współczesnych zmian klimatycznych. Obserwowane obecnie zmniejszanie się zasięgu lodu morskiego na Antarktydzie może potencjalnie zmienić warunki sprzyjające tym masowym zakwitom alg. Może to wpłynąć na zdolność oceanu do sekwestracji dwutlenku węgla, co z kolei może mieć dalekosiężne konsekwencje dla globalnego klimatu. Podkreśla to delikatną równowagę ekosystemów polarnych i ich fundamentalne znaczenie dla stabilności klimatu na Ziemi.
Badania nad starożytnym DNA dostarczają nieocenionych informacji o przeszłych interakcjach między biosferą a atmosferą. Analiza osadów dennych z regionów antarktycznych pozwala naukowcom odtworzyć historię zmian środowiskowych z niezwykłą precyzją. Zrozumienie tych naturalnych cykli pochłaniania CO2 jest kluczowe dla lepszego modelowania przyszłych scenariuszy klimatycznych i oceny wpływu działalności człowieka na system ziemski. Dane te pokazują, że natura posiada potężne mechanizmy regulacyjne, które jednak mogą być zaburzone przez szybkie zmiany antropogeniczne.