Jesień 2025 roku zaznaczyła się w Chinach kulminacją corocznych przelotów żurawi, co podkreśla kluczowe znaczenie ochrony tych ptaków. W Parku Narodowym Mokradeł Rzeki Shangdu, zlokalizowanym w Regionie Autonomicznym Wewnętrznej Mongolii, odnotowano obecność około 60 000 tych wędrownych ptaków. Wśród nich znajdowało się blisko 400 osobników Żurawia Białoszyjego, gatunku objętego w Chinach najwyższym stopniem ochrony. Po krótkim postoju, ptaki te mają kontynuować swoją podróż na południe w połowie listopada, zgodnie z przewidywanym harmonogramem migracji.
Podobne masowe gromadzenie się stad obserwuje się w Rezerwacie Przyrody Sanjiang w Prowincji Heilongjiang, gdzie ptaki przygotowują się do dalszego lotu. Eksperci przewidują, że wraz z nadejściem chłodniejszych mas powietrza pod koniec października, stada skierują się ku dorzeczu rzeki Jangcy oraz cieplejszym obszarom zimowania. W rejonie Pekinu odnotowano zjawisko określane jako „fala żurawi”, co wiąże się z grupowaniem się mniejszych gatunków w szczycie sezonu migracyjnego, który potrwa do listopada.
Ta spektakularna manifestacja przyrody niesie ze sobą refleksję nad wyzwaniami środowiskowymi. Od lat 80. XX wieku odnotowano spadek populacji aż 19 z 28 gatunków żurawi. Główne przeszkody dla tych ptaków to utrata naturalnych siedlisk, dynamiczne zmiany klimatyczne oraz ciągła presja wynikająca z działalności człowieka. Chiny, przez które przebiegają cztery z dziewięciu głównych szlaków migracyjnych i które są domem dla ponad 800 gatunków ptaków wędrownych, mają globalne znaczenie w działaniach naprawczych.
W odpowiedzi na te wyzwania, Chiny podejmują zdecydowane kroki w celu przywrócenia równowagi ekologicznej. W mieście Dongtai prowadzone są prace nad odzyskiwaniem porzuconych terenów podmokłych i odbudową przybrzeżnych bagien, co bezpośrednio poprawia jakość miejsc postojowych dla żurawi. Wartość kulturowa tych ptaków, zwłaszcza żurawia mandżurskiego, symbolizującego długowieczność i elegancję, dodatkowo motywuje do ochrony. Choć poprawa jakości powietrza w ubiegłym roku, z odsetkiem dni z dobrą jakością na poziomie 87,2%, daje podstawy do optymizmu, priorytetem pozostaje ochrona szlaków migracyjnych.
Dążenie do objęcia 90 procent ważnych siedlisk wzdłuż tras migracyjnych skuteczną ochroną do roku 2030 świadczy o zrozumieniu, że los tych stworzeń jest nierozerwalnie związany z dobrostanem człowieka i harmonią środowiska. Intensywniejsza praca na rzecz ochrony jest niezbędna, aby zapewnić zdrowie populacji żurawi i utrzymać delikatną równowagę ekosystemu, na którym polegają te precyzyjne nawigatorzy tysięcy kilometrów.