Edukacja uniwersytecka przechodzi głęboką transformację, napędzaną zmianami społecznymi, postępem technologicznym i ewoluującymi potrzebami rynku pracy. Edukacja oparta na symulacjach (SBE) wyłania się jako wiodąca strategia pedagogiczna, stawiająca studentów w centrum ich ścieżki edukacyjnej. Podejście to rozwija umiejętności techniczne, poznawcze i społeczno-emocjonalne w bezpiecznym środowisku.
Badania wskazują, że symulacje mają znaczący, duży wpływ (g = 0,85) na rozwój umiejętności, w tym technicznych, rozwiązywania problemów, zarządzania sytuacjami oraz komunikacji i współpracy. Wirtualna rzeczywistość (VR) okazuje się skuteczna we wszystkich dziedzinach, podczas gdy symulacje czysto ekranowe są mniej efektywne. Kluczową rolę w sukcesie edukacyjnym odgrywa autentyczność symulacji, czyli zgodność zadań z rzeczywistymi sytuacjami życiowymi.
Tworzenie interdyscyplinarnych, zaawansowanych centrów symulacyjnych jest kluczowe dla integracji innowacji edukacyjnych, badań stosowanych i pojawiających się technologii, takich jak sztuczna inteligencja (AI) i rozszerzona rzeczywistość (AR). Centra te służą jako strategiczne węzły do opracowywania i wdrażania najnowocześniejszych praktyk edukacyjnych. Integracja AI w symulacjach umożliwia personalizację scenariuszy i śledzenie postępów studentów, podczas gdy AR i VR dostarczają immersyjnych środowisk 3D do ćwiczenia procedur wysokiego ryzyka lub trudno dostępnych, takich jak specjalistyczne zabiegi chirurgiczne.
Badania wykazały, że studenci, którzy otrzymali instrukcje wzbogacone o AR wraz z personalizacją opartą na AI, odnotowali 42% wzrost zapamiętywania koncepcji w porównaniu do tradycyjnych metod nauczania, a także 38% wzrost w zdobywaniu umiejętności praktycznych w dziedzinach wymagających wiedzy przestrzennej. Wartość symulacji polega na jej zdolności do odtwarzania scenariuszy z życia w kontrolowanym środowisku, pozwalając studentom na ćwiczenie, podejmowanie decyzji i działanie bez negatywnych konsekwencji.
Metoda ta przygotowuje studentów do złożonych sytuacji zawodowych, zwiększa ich pewność siebie i rozwija wszechstronne umiejętności poprzez uczenie się oparte na doświadczeniu. Symulacje są uniwersalnym narzędziem edukacyjnym, które można wykorzystać w różnych dziedzinach, w tym w medycynie, inżynierii, prawie, naukach społecznych, edukacji i administracji, co podkreśla ich interdyscyplinarny charakter. Badania potwierdzają korzyści płynące z SBE, takie jak promowanie aktywnego uczenia się skoncentrowanego na uczniu, łączącego teorię z praktyką oraz rozwijającego krytyczne myślenie i umiejętności miękkie.
Zaawansowane centra symulacyjne to ekosystemy edukacyjne wspierające badania i transfer wiedzy, integrujące różne poziomy wierności symulacji, projektowanie programów nauczania i współpracę interdyscyplinarną. Pedagogiczna skuteczność symulacji jest maksymalizowana poprzez ustrukturyzowane fazy: przygotowanie i kontekstualizację, praktykę symulacyjną z obserwacją oraz kierowaną sesję debriefingu, która pozwala na refleksję nad sukcesami, błędami i obszarami wymagającymi poprawy, utrwalając proces uczenia się.
Edukacja oparta na symulacjach na uniwersytetach stanowi kluczowy pomost między salą wykładową a rzeczywistością zawodową, wyposażając studentów w obserwowalne i przenoszalne kompetencje zawodowe, przygotowując ich do złożonych i dynamicznych środowisk. Wzmocnienie interdyscyplinarnych, zaawansowanych centrów symulacyjnych będzie promować holistyczną, praktyczną i zaawansowaną technologicznie edukację uniwersytecką, zgodną z wymaganiami globalnego i cyfrowego świata, zapewniając absolwentom doskonałe przygotowanie do przyszłych wyzwań.