Rusland heeft zijn voorwaarden voor vrede in Oekraïne uiteengezet, met de nadruk op neutraliteit en veiligheidsgaranties van leden van de VN-Veiligheidsraad. Moskou sluit NAVO-lidmaatschap voor Oekraïne expliciet uit.
De Russische minister van Buitenlandse Zaken, Sergey Lavrov, uitte deze positie te midden van voortdurende diplomatieke inspanningen om het conflict te beëindigen. Een directe ontmoeting tussen de Russische president Vladimir Poetin en de Oekraïense president Volodymyr Zelensky wordt momenteel als onwaarschijnlijk beschouwd. Lavrov gaf aan dat Poetin bereid is Zelensky te ontmoeten zodra er een concrete agenda is opgesteld, maar benadrukte dat deze agenda nog lang niet gereed is. Dit gebrek aan een voorbereide agenda vormt een aanzienlijke hindernis voor een topontmoeting.
Zelensky beschuldigde Rusland er op zijn beurt van de gesprekken te rekken om Amerikaanse sancties te ontlopen, terwijl Rusland stelt dat Oekraïne weigert in te stemmen met voorstellen, waaronder neutraliteit en territoriale schikkingen. In de Verenigde Staten overweegt voormalig president Donald Trump de mogelijkheid van aanzienlijke sancties tegen Rusland, als reactie op het gebrek aan vooruitgang in de vredesonderhandelingen. Trump heeft aangegeven binnen twee weken een belangrijke beslissing te nemen over de aanpak van het conflict, waarbij hij de optie van grootschalige sancties of tarieven niet uitsluit. Hij uitte zijn ongenoegen over een recente Russische aanval op een Amerikaanse fabriek in Oekraïne, die schade en gewonden veroorzaakte.
De internationale gemeenschap blijft zoeken naar een oplossing voor het conflict. Historische parallellen, zoals de afspraken rond de München-overeenkomst van 1938 en het Budapest Memorandum van 1994, worden aangehaald om de complexiteit van de huidige vredesonderhandelingen te duiden. Het Budapest Memorandum, waarin Rusland de soevereiniteit en territoriale integriteit van Oekraïne garandeerde na de ontmanteling van de Sovjet-Unie, werd in 2014 geschonden door de annexatie van de Krim. Deze historische context onderstreept de uitdagingen bij het opbouwen van vertrouwen en het garanderen van duurzame veiligheid.
De kern van de impasse ligt in de fundamentele meningsverschillen tussen Rusland en Oekraïne. Terwijl Oekraïne aandringt op veiligheidsgaranties die vergelijkbaar zijn met Artikel 5 van de NAVO, eist Rusland neutraliteit en een einde aan de uitbreiding van militaire allianties naar het oosten. De discussie over de precieze invulling van deze garanties, en de rol van Rusland daarin, blijft een cruciaal struikelblok. Zonder een gedeelde basis voor deze fundamentele kwesties, blijft een directe dialoog tussen de leiders van beide landen een verre toekomstmuziek.