Paul McCartney Sluit Noord-Amerikaanse Tour Af in Hamilton met Onverwachte Doedelzakken

Op 21 november 2025 vond in Hamilton een memorabel moment plaats, alsof de tijd even inhield om adem te halen. Het slotconcert van de Noord-Amerikaanse etappe van Paul McCartney's Got Back tour was meer dan een optreden; het werd een stuk levende muziekgeschiedenis.

De TD Coliseum, recentelijk getransformeerd door een investering van 300 miljoen dollar tot een hypermodern klankheiligdom, verwelkomde duizenden toeschouwers. De grootste verrassing van de avond was echter niet de indrukwekkende kwaliteit van het podium, maar wat zich daarop voltrok.

De Terugkeer van 'Mull of Kintyre' Na Acht Jaar Stilte

Toen 28 doedelzakspelers en tamboers van de Paris Port Dover Pipe Band het podium betraden, hield de zaal de adem in. De eerste noten van 'Mull of Kintyre' klonken, een nummer dat McCartney sinds 2017 niet meer had gespeeld.

Dit was geen louter nostalgische herhaling. Het was een eerbetoon aan herinnering, verbondenheid en traditie – de elementen die muziek tijdloos maken. De speciale bewerking voor doedelzakken en drums werd gecreëerd door de oprichter van de band, Gordon Black. Zijn langdurige vriendschap met McCartney's toetsenist, Paul Wickens, maakte deze zeldzame en bijna magische samenwerking mogelijk.

De Paris Port Dover Pipe Band heeft gedurende de immense carrière van McCartney slechts vier keer eerder opgetreden. Dit maakte de gebeurtenis in Hamilton tot een uniek geschenk voor het publiek.

Een Setlist als Brug Tussen Tijdperken

Het bijna drie uur durende spektakel overspande het gehele muzikale universum van McCartney. Het publiek werd getrakteerd op een rijke dwarsdoorsnede van zijn oeuvre.

• Klassiekers van The Beatles, zoals 'Love Me Do' en 'Hey Jude'.

Dit alles onderstreepte de kernboodschap: de muziek van Paul gaat niet enkel over het verleden. Het gaat over het eeuwige, over iets dat blijft leven en zich kan vernieuwen.

Dit concert fungeerde als een krachtig symbool, een punt waar alle elementen samenkwamen. Het was de langverwachte terugkeer van een nummer na acht jaar, de officiële opening van een vernieuwde concertlocatie, de fusie van eeuwenoude traditie met moderniteit, en de ontmoeting van generaties, zowel op het podium als in de tribunes.

De uitvoering van 'Mull of Kintyre' in Hamilton klonk niet zomaar als een lied. Het was een terugkeer naar de wortels, een levendige herinnering dat muziek leeft tussen ons – in de herinnering, in de stemmen, en in de ademhaling van de zaal.

Soms wordt één avond een kleine legende op zich. En dit was zonder twijfel zo'n avond.