De muzikant en zanger Eli Zoë, die voorheen bekendstond als Emily Zoë, heeft zijn vierde studioalbum gelanceerd, getiteld «Shifting Forms» (Verschuivende Vormen). Deze langverwachte uitgave luidt een geheel nieuw tijdperk in voor de artiest, die in oktober 2024 publiekelijk zijn genderidentiteitstransitie aankondigde. Recensenten hebben de plaat reeds bestempeld als een ‘tweede debuut’, waarin de fysieke verschijning, de stem en de persoonlijke identiteit samensmelten tot een krachtige uiting van artistieke bevrijding.
Hoewel «Shifting Forms» de herkenbare muzikale esthetiek van Zoë’s eerdere werken behoudt, is er tegelijkertijd sprake van een duidelijke evolutie. De plaat combineert op harmonieuze wijze pakkende popvocalen met rijke, gelaagde gitaarriffs en de levendige, energieke kracht van live drums.
Zoë begon begin 2024 aan het materiaal te werken, maar laste een onderbreking in van de optredens om zich opnieuw te bekwamen in zangtechniek, noodzakelijk vanwege het veranderde stembereik. Zoë lichtte toe dat de nieuwe manier van zingen rustiger, dieper en rijker aan subtiele nuances is geworden. Het uitgebreide bereik stelt hem nu in staat om moeiteloos te schakelen tussen zachte, hoge tonen en fluweelzachte, lage registers.
De opnames van de negen composities vonden plaats in de zomer van 2024. Dit gebeurde in een studio die op symbolische wijze was opgebouwd uit gerecyclede materialen – een perfecte metafoor voor een album dat volledig draait om wedergeboorte en de herdefiniëring van vorm. De productie lag wederom in handen van Louis Jucker (Humus Records), een vaste partner van Zoë en bekend om zijn sterke voorkeur voor de DIY-esthetiek. Ze richtten samen de opnamestudio in op het terrein van Humus Records in La Chaux-de-Fonds, de plek waar het gehele album tot stand kwam.
De single “Change My Name”, die op 28 maart 2025 werd uitgebracht, functioneert als een manifest van deze hernieuwde energie. Dit nummer combineert zware gitaarpartijen en de rauwe percussie van Luc Hess (Coilguns) met de zang, die is opgenomen via de vintage microfoons van Jucker. Opvallend is dat in het tweede deel van de track geluiden uit het bos en ingesproken berichten van naasten te horen zijn. Dit transformeert het nummer in een muzikale meditatie over de kracht van woorden om ruimte te creëren voor vrijheid en schoonheid.
Thematisch gezien verkent «Shifting Forms» de complexe relatie tussen de mens en alle levende wezens, een onderwerp dat voortkomt uit Zoë’s diepgaande antropologische en biologische interesse. De instrumentatie op het album is bewust sober gehouden: elektrische gitaar, drums en piano. Door deze beperking ontstaat een intieme, maar tegelijkertijd universele verklaring over de essentie van verandering en de noodzaak van innerlijke rust.
Ter promotie van het album start Eli Zoë binnenkort een Europese tournee. In oktober staan concerten in Lausanne en Zürich op het programma, gevolgd door optredens in november in Frankrijk, Duitsland, Nederland en België. Zoë, die in 2022 de Indiesuisse prijs won voor ‘Album van het Jaar’ met Hello Future Me, keert terug naar het publiek en bewijst dat interne transformatie de meest zuivere inspiratiebron voor kunst kan zijn. Zoals Zoë zelf verwoordt: “Ik wilde gewoon horen hoe mijn echte stem klonk,” waarmee hij geluid omzet in een levende vorm.