Een krachtige coronale massa-ejectie (CME) die op 21 en 22 oktober 2025 van de Zon uitbarstte, is onderweg naar een zeldzaam en raadselachtig doel: het interstellaire object 3I/ATLAS. Sterrenkundigen voorspellen dat de voorhoede van het oververhitte plasma de komeet op 24 oktober zal bereiken. Dit is geen alledaagse kosmische gebeurtenis; het is een ongekend natuurlijk experiment dat mogelijk de mysteries kan ontsluieren van materie die van buiten ons zonnestelsel afkomstig is.
Volgens nauwkeurige berekeningen komt de baan van de plasma-uitstoot nagenoeg perfect overeen met de locatie van 3I/ATLAS, met een afwijking van slechts 10 tot 20 graden. Het object bevindt zich op een afstand van ongeveer 200 miljoen kilometer van de Zon, een zone die zelden wordt bereikt door aardse meetinstrumenten. De uitzonderlijke aard van deze situatie is dat deze 'schietpartij' van de Zon niet in het luchtledige zal verdwijnen, maar een concreet doel zal raken.
De verwachting is dat de komeet gedurende een aanzienlijke periode – van anderhalve tot twee dagen – volledig ondergedompeld zal zijn in de wolk van zonneplasma. Dit biedt een unieke gelegenheid om de interactie tussen de twee hemellichamen tot in detail te bestuderen.
Voor wetenschappers is deze samenloop van omstandigheden een geschenk uit de hemel. 3I/ATLAS is, net als zijn voorganger Oumuamua, een 'gast' die afkomstig is uit een ander sterrenstelsel. De precieze samenstelling en eigenschappen van dit object zijn tot op heden nog grotendeels onbekend terrein.
Door de veranderingen in helderheid, de structuur van de staart en de spectrale samenstelling nauwlettend te volgen, kunnen astronomen op afstand de chemische samenstelling van het object 'analyseren'. Dit maakt een chemische analyse mogelijk die met andere methoden op deze afstand onhaalbaar zou zijn.
Het bestuderen van de wisselwerking biedt bovendien twee andere cruciale onderzoeksmogelijkheden:
Inzicht in magnetische velden: De manier waarop het plasma om 3I/ATLAS heen stroomt, kan informatie verschaffen over de aan- of afwezigheid van een eigen magnetisch veld van het object.
Duurzaamheidstoets: Het langdurige verblijf in het hart van de zonnestorm zal tevens aantonen hoe goed dergelijke interstellaire objecten bestand zijn tegen de effecten van stellaire straling en plasma.
Hoewel er geen enkele ruimtevaartsonde in de directe nabijheid van 3I/ATLAS opereert, zal de gebeurtenis nauwlettend in de gaten worden gehouden door de grootste observatoria en ruimtetelescopen ter wereld.
De gegevens die in deze periode worden verzameld, zullen van onschatbare waarde zijn voor het begrijpen van de samenstelling en evolutie van objecten in andere sterrenstelsels. De aanstaande botsing is zodoende veel meer dan louter een inslag van plasma op een komeet. Het biedt ons de kans om een blik te werpen in vreemde werelden zonder de omgeving van de Aarde te verlaten, en vormt daarmee een nieuwe stap in het begrijpen van onze positie in het uitgestrekte universum.