Nieuw onderzoek, gepubliceerd op 20 augustus 2025 in Science Advances, suggereert dat de dwergplaneet Ceres in zijn vroege geschiedenis mogelijk een wereldwijde oceaan onder het oppervlak had. Dit onderzoek, geleid door Samuel W. Courville van de Arizona State University en NASA's Jet Propulsion Laboratory (JPL), werpt een nieuw licht op de potentiële bewoonbaarheid van dit hemellichaam.
Data van NASA's Dawn-missie, die Ceres tussen 2015 en 2018 in een baan volgde, toonden aan dat het oppervlak van Ceres een mengsel is van ijs en gesteente. Dit wijst op de aanwezigheid van water binnen de dwergplaneet. De bevindingen suggereren dat geothermische activiteit, aangedreven door het verval van radioactieve elementen in de jonge Ceres, de omstandigheden creëerde die nodig waren voor het ontstaan van leven. Tussen 2,5 en 4 miljard jaar geleden zou het binnenste van Ceres een constante aanvoer van heet water hebben gehad, verrijkt met gassen die opstegen uit gemetamorfoseerd gesteente.
Deze omstandigheden creëerden een "chemische voedingsbodem" voor microben, vergelijkbaar met de hydrothermale bronnen op Aarde. Hoewel er geen direct bewijs is van vroeger microbieel leven op Ceres, ondersteunen deze resultaten de theorie dat de dwergplaneet geschikte omstandigheden had voor eencellig leven. De aanwezigheid van water en organische moleculen, eerder gedetecteerd door de Dawn-missie, waren al cruciale aanwijzingen. De nieuwe studie voegt daar de ontbrekende factor aan toe: een langdurige bron van chemische energie in het verre verleden van Ceres.
De voorgestelde Calathus-missie is gericht op het verzamelen van monsters nabij de cryovulkanen van Ceres om de potentiële bewoonbaarheid verder te onderzoeken. Deze missie zou de mogelijkheid bieden om de chemische samenstelling en de evolutionaire geschiedenis van Ceres beter te begrijpen, en te bepalen of asteroïden zoals Ceres verantwoordelijk waren voor het aanleveren van water en organische stoffen aan de Aarde.
Deze ontdekkingen bieden een nieuw perspectief op de evolutie van Ceres en haar potentieel om leven te herbergen, en openen nieuwe wegen voor onderzoek in de astrobiologie en planetaire exploratie. Het suggereert dat bewoonbaarheid in het zonnestelsel mogelijk transiënt en wijdverspreider was dan voorheen werd aangenomen.