Nabij de luchthaven van Dortmund zijn bij archeologische opgravingen sporen ontdekt van vroege neolithische nederzettingen. Deze vondsten suggereren dat boeren hier meer dan 7.000 jaar geleden woonden en huizen bouwden. De ontdekkingen werpen licht op de Rössen-cultuur, een van de meest invloedrijke vroege agrarische gemeenschappen in Centraal-Europa.
Archeologen van het Landschaftsverband Westfalen-Lippe (LWL), onder leiding van Philipp Bockelbrink, hebben aanzienlijke details over het leven in de Steentijd blootgelegd. In het noordelijke deel van de site werd de beschrijving van een gebouw voltooid dat eerder in onderzoek was gereconstrueerd. In het zuidelijke deel werden de resten van ten minste vier of vijf substantiëlere woningen gevonden. Volgens experts kan de site twee verschillende bewoningsfasen vertegenwoordigen, beide daterend van meer dan 7.000 jaar geleden.
Hoewel artefacten zoals aardewerk cruciale informatie verschaffen over vroege bewoning, bieden de fundamenten zelf significant bewijs van vroege bewoning. Dr. Petra Bergmann van het Regionaal Ontwikkelingsbureau merkte op dat dergelijke ontdekkingen werden verwacht, aangezien eerdere studies al op bewoningsactiviteit wezen. De ontwikkeling van de Eco Port Süd zal resulteren in een hoogwaardig bedrijfspark op deze locatie.
De huizen die in Holzwickede zijn gevonden, zijn kenmerkend voor de Rössen-cultuur, een agrarische gemeenschap die bloeide rond 4700 voor Christus. Deze cultuur, genoemd naar een regio in Saksen-Anhalt, was een van de meest wijdverspreide gemeenschappen van het Neolithicum in Centraal-Europa. Professor Dr. Michael Baales, hoofd van de archeologische dienst van Westfalen, legde uit dat deze gebouwen de Rössen-cultuur weerspiegelen, die bekend stond in de laaglanden en op de bewoningslagen van Westfalen. Gewoonlijk worden nederzettingen gevonden langs de Hellweg-handelsroute, tussen Soest en het Ruhrgebied.
Vergelijkbare vondsten zijn in de regio gedocumenteerd. In 1950 ontdekten archeologen een massief huis van 65 meter lang in het gebied Bochum-Gärthe, een van de grootste bekende neolithische constructies. Ter vergelijking: de beschrijving van een bijna intact huis gevonden in Holzwickede, ongeveer 30 meter lang, lijkt relatief bescheiden. Deze huizen huisvestten mensen en dieren, terwijl de opslagruimte van de graanschuren ook onder hetzelfde dak was gevestigd. Archeologen hebben de diepe paalkuilen geïdentificeerd waarin de palen en balken waren verzonken.
Het verhoogde terrein nabij de luchthaven van Dortmund heeft deze kenmerken millennia lang bewaard. Hoewel vindplaatsen uit het Neolithicum doorgaans grote hoeveelheden aardewerk en artefacten vertonen, leverde deze specifieke locatie zeer weinig op, wat vragen oproept over de duur van de bewoning. In het zuidelijke deel is één woning geassocieerd met een oudere fundering, wat wijst op verschillende bewoningsfasen. Bovendien bracht de opgraving bewijs van activiteit uit de IJzertijd aan het licht, die dateert van slechts enkele eeuwen voor Christus.
Professor Baales benadrukte het belang van het respecteren van cultureel erfgoed bij huidige ontwikkelingen. De opgraving nabij de luchthaven van Dortmund werpt licht op de diepe geschiedenis van menselijke bewoning in het Ruhrgebied. De huidige ontwikkeling en het toekomstige bedrijfspark zijn een voortzetting van de neolithische boeren die cultiveerden, in houten huizen woonden en de fundamenten van de vroege Europese samenleving legden.