Astronomen hebben een superzwaar zwart gat, RACS J0320-35 genaamd, ontdekt dat zich in een ongekend tempo voedt. Dit kosmische object, op ongeveer 12,8 miljard lichtjaar afstand, heeft een massa van circa een miljard zonsmassa's, wat het tot een van de grootste bekende zwarte gaten plaatst. De waarnemingen, voornamelijk met NASA's Chandra X-ray Observatory, tonen aan dat RACS J0320-35 groeit met een snelheid die 2,4 keer hoger ligt dan de theoretische Eddington-limiet. Deze limiet vertegenwoordigt de maximale snelheid waarmee een zwart gat materie kan absorberen voordat de stralingsdruk de zwaartekracht tegenwerkt. Dit fenomeen stelt de huidige modellen voor de vorming en evolutie van zwarte gaten in het vroege universum ter discussie.
José Afonso, professor aan de Faculteit Wetenschappen van de Universiteit van Lissabon en onderzoeker bij het Instituut voor Astrofysica en Ruimtewetenschappen, benadrukt dat het eerste miljard jaar van het universum steeds mysterieuzer wordt met de ontdekking van gigantische zwarte gaten die voorheen als onmogelijk werden beschouwd. De studie, gepubliceerd in Astrophysical Journal Letters, combineerde gegevens van de Australian Square Kilometer Array Pathfinder (ASKAP), de Dark Energy Survey, de Gemini-South Telescope en Chandra.
De analyse van de röntgen-, infrarood- en optische straling rond RACS J0320-35 suggereert dat het zwarte gat jaarlijks tussen de 300 en 3.000 zonsmassa's aan materie opslokt. Deze buitengewone groeisnelheid, die de Eddington-limiet overschrijdt, zou kunnen verklaren hoe superzware zwarte gaten zo vroeg in de geschiedenis van het universum zo massief konden worden. Een intrigerende hypothese is dat het zwarte gat mogelijk begon met een relatief kleine massa, minder dan honderd zonsmassa's, en vervolgens exponentieel groeide.
Dit staat in contrast met de eerdere theorie dat zulke vroege, massieve zwarte gaten moesten ontstaan uit reeds grote 'zaad'-zwarte gaten, mogelijk gevormd uit de ineenstorting van gigantische gaswolken. De ontdekking van RACS J0320-35 biedt een unieke kans om de dynamiek van deze snelgroeiende kosmische entiteiten beter te begrijpen en kan leiden tot nieuwe inzichten in de fundamentele processen die de evolutie van het universum sturen. Verder onderzoek is gaande om de aard van deze fascinerende kosmische reuzen te ontrafelen.