Astronomen Bevestigen Ontdekking van Super-Aarde GJ 251 c in Leefbare Zone, Slechts 18 Lichtjaren Ver

Een internationaal consortium van astronomen heeft officieel de detectie aangekondigd van een nieuwe exoplaneet, aangeduid als GJ 251 c. Deze ontdekking markeert een significante mijlpaal in de voortdurende zoektocht naar werelden buiten ons zonnestelsel die potentieel leven zouden kunnen herbergen. De planeet bevindt zich op een afstand van ongeveer 18 lichtjaren van de Aarde, wat haar positioneert als een van de dichtstbijzijnde bekende kosmische buren van dit specifieke type.

GJ 251 c wordt geclassificeerd als een ‘super-Aarde’, een term die aangeeft dat de massa ervan die van onze eigen planeet met ruwweg een factor vier overtreft. Voorlopige analyses suggereren dat dit hemellichaam een rotsachtige structuur bezit. De identificatie van deze wereld werd mogelijk gemaakt door het gebruik van de uiterst nauwkeurige Habitable-zone Planet Finder (HPF). Dit geavanceerde instrument is specifiek ontworpen om infraroodsignalen van nabije sterren met grote precisie te meten, met als doel aardachtige planeten in leefbare zones op te sporen.

De HPF is geïnstalleerd op de Hobby-Eberly Telescoop in het McDonald Observatorium in Texas. Het werkt op basis van het Doppler-effect, waarbij het de minuscule verschuiving in de spectrale lijnen van een ster meet. Deze verschuiving wordt veroorzaakt door de zwaartekrachtsinvloed van een ronddraaiende planeet. GJ 251 c draait om de rode dwerg GJ 251, een ster die met een massa van ongeveer 0,36 zonnemassa tot het meest voorkomende type sterren in de Melkweg behoort.

Hoewel rode dwergen, zoals GJ 251, bekend staan om hun variabele activiteit, inclusief uitbarstingen die een bedreiging kunnen vormen voor planetaire atmosferen, maakt de nabijheid van GJ 251 c (exact 18,2 lichtjaren) het een uitstekend doelwit voor toekomstig onderzoek. De ligging van de planeet in de leefbare zone – het gebied waar vloeibaar water theoretisch kan bestaan – plaatst haar in de voorhoede van de zoektocht naar biosignaturen.

Onderzoekers benadrukken echter dat sterren van het rode dwergtype inherente complicaties met zich meebrengen. De intense vroege straling van deze sterren zou atmosferen kunnen hebben doen verdampen, alhoewel herstel na verloop van tijd mogelijk is. Bovendien zijn planeten die rond dergelijke sterren cirkelen vaak getijdegebonden, wat leidt tot extreme temperatuurcontrasten tussen de dag- en nachtzijde. Desondanks beschouwen wetenschappers, mede dankzij de steun van de National Science Foundation en programma's van NASA/NSF, deze ontdekking als een katalysator voor verdieping van ons inzicht in exoplanetaire systemen.

De nabijheid maakt directe toekomstige observaties mogelijk met behulp van de volgende generatie telescopen, zoals de Thirty Meter Telescope (TMT). Dit onderstreept het potentieel voor het ontstaan van unieke levensvormen, zelfs onder de uitdagende omstandigheden van dit sterrensysteem, en voedt de hoop op het vinden van leven elders in het universum.