Astronomen bepalen: Pleiadencomplex is 20 keer groter dan eerder vastgesteld

Recente astronomische onderzoeken hebben ons begrip van de Pleiaden, traditioneel bekend als het 'Zevengesternte', drastisch herzien. Een onderzoeksteam van de Universiteit van Noord-Carolina in Chapel Hill (UNC-Chapel Hill) heeft vastgesteld dat dit beroemde sterrenhoopje slechts de dichte kern vormt van een veel grotere, maar meer diffuse structuur. Deze nieuwe entiteit is gedoopt tot het 'Grote Pleiaden Complex'. De baanbrekende bevindingen, die gepubliceerd zijn in het vakblad The Astrophysical Journal, suggereren dat de totale structuur ongeveer twintig keer (20 keer) zo omvangrijk is als eerder aangenomen. Dit impliceert de ontdekking van duizenden voorheen onopgemerkte 'zustersterren' die verspreid liggen over een veel groter deel van de hemel.

De sleutel tot deze wetenschappelijke doorbraak lag in de slimme combinatie van gegevens afkomstig van twee vooraanstaande ruimteobservatoria. De Amerikaanse TESS-telescoop, oorspronkelijk ontworpen voor het opsporen van exoplaneten, leverde cruciale informatie over de rotatieperioden van sterren. Deze rotatiesnelheid fungeert als een betrouwbare indicator voor de leeftijd van een ster: jonge hemellichamen draaien sneller, terwijl oudere exemplaren geleidelijk vertragen. Tegelijkertijd verschafte het Europese ruimtevaartuig Gaia ongekend nauwkeurige metingen van de posities en de bewegingstrajecten van sterren in de ruimte. Door deze kinematische gegevens te combineren met de analyse van de rotatiesnelheid, konden de onderzoekers groepen identificeren die gravitationeel met elkaar verbonden zijn. Dergelijke groepen bleven onzichtbaar bij traditionele observatiemethoden vanwege hun aanzienlijke onderlinge afstand.

Andrew Boyle, promovendus in de fysica en astronomie aan UNC-Chapel Hill en leider van het onderzoek, benadrukte dat de Pleiaden nu niet langer gezien moeten worden als een compacte verzameling heldere sterren. In plaats daarvan presenteren ze zich als een uitgestrekte familie van duizenden 'familieleden' die al lang geleden uit elkaar zijn gedreven. Voorheen werd geschat dat de sterrenhoop ongeveer 540 sterren telde. De nieuwe, strengere criteria hebben echter duizenden sterren aan het licht gebracht die een gemeenschappelijke oorsprong delen. Professor Andrew Mann, eveneens astronoom aan dezelfde universiteit, onderstreepte de waarde van deze methodologie. Hij stelde dat deze techniek de mogelijkheid biedt om talrijke sterren in de nabijheid van ons zonnestelsel te ontdekken die behoren tot grote sterenfamilies met een complexe interne structuur.

De Pleiaden, gesitueerd in het sterrenbeeld Stier, bezitten niet alleen wetenschappelijke, maar ook een rijke culturele betekenis en zijn met het blote oog zichtbaar. De fysieke kenmerken van de bekende kern van de Pleiaden omvatten een geschatte leeftijd van ongeveer 115 miljoen jaar, een massa die overeenkomt met 800 zonsmassa's, en een diameter van circa 12 lichtjaar. De nieuwe inzichten over de 'Grote Pleiaden' zijn van fundamenteel belang voor de astrofysica. Ze maken het namelijk mogelijk om de processen van stellaire evolutie en de vorming van planetaire systemen nauwkeuriger te modelleren. De wetenschappers merken op dat deze methode in de toekomst mogelijk kan helpen bepalen of onze eigen Zon geboren is binnen zo’n gigantische stellaire associatie.